Chapter 8: It’s Always Better When We’re Together
Dane’ POV
“WOW!” napasigaw ako ng di oras. Ang galing pala talaga ni Josh mag-basketball noh? Biruin mo, kahit injured siya, he shoot the final ball and scored for their team. Grabe naman tong si Josh, mabait, matalino, gwapo at sporty pa, Wanted Mr. Perfect ba ‘to? HAHA! It makes me want to admire him more and more. I wonder, may flaws pa kaya tong lalaking to? Lumapit agad ako sa kanya para i-congratulate siya, pati na ren sina Carl at Kyle. Una kong nakasalubong sina Carl at Kyle.
Dane: Hoy! Congrats ahh!
Carl: Salamat!
Kyle: HAHA! Galing ni Josh noh? Siyempre bestfriend ko yata yan!
Dane: Magaling ka ren naman ahh!
Kyle: Siyempre, I learned from the expert. Oh siya! Una na kami, alam ko naman si Josh gusto mo lapitan eh! *nag-wink siya*
Dane: HAHA! Sira ka talaga!
Naglakad na ako papunta kay Josh, ang saya niya. Yong coach niya, pinupuri siya ng sobra sobra. Pero sabe niya, meron daw silang teamwok kaya nanalo sila. ‘Humble talaga siya.’ I whispered. Umalis na ren yong coach niya after nila mag-usap.
Dane: Josh! Congrats!
Josh: Hoy, kanina ka pa jan? Salamat!
Dane: Hinde naman, nga-ngayon ngayon lang.
Josh: Talaga?
Dane: Yup. Nga pala, masakit pa ba yong legs mo?
Josh: Hinde na, medyo ok na, na-twist lang siguro ng konti.
Dane: Talaga? That’s good to know.
Josh: Mm-Hm! May pupuntahan ka ba ngayon?
Dane: Wala naman, baket?
Josh: Labas tayo?
Dane: Sure!
Josh: Oh Sige, Hintayin mo ako, shower lang ako.
Dane: Ok.
Nag-intay ako ng mga 15 minutes, tapos lumabas na ren siya, halos wala ng tao sa court, nagsilabasan na silang lahat.
Josh: Dane, Tara na?
Tumigil saglit yong mundo ko nung nakita ko siya, medyo basa pa buhok niya, naka-polo siya na color blue, tapos naka-pants na black. Bagay talaga lahat sa kanya.
Josh: Hoy Dane! Tara na?
Dane: Ahh sige!
Nagpunta na kami ng parking lot, tapos nagulat ako at yong dala niya ay motor. Nakakatakot
Josh: Tara!
Dane: …
Josh: Takot ka ba?
Dane: Hindi pa kasi ako nakakasakay sa motor eh.
Josh: Well, this must be your lucky day! Tara! Wag ka matakot, kapit ka lang saken.
May kinuha siyang helmet, tapos sinuot niya saken, ang lapit pa nga ng face niya sa face ko eh, ‘Ang gwapo niya talaga’ nasa isip ko. Sumakay na siya sa motor, tapos sinuot niya na yong helmet niya at pinaandar yong engine. Mas lalo tuloy ako natakot sa tunog. Inabot niya yong kamay niya saken habang binabalance niya yong motor.
Josh: Hop on.
Hinawakan ko kamay niya at dahan dahang sumakay sa motor.
ESTÁS LEYENDO
Back To Where It Started, Back To You
Novela JuvenilJosh is an 18 year old boy who grew up in America, but decided to stay in the Philippines for him to be able to be independent. He was in 4th year High School when he met a girl named Dane. Love came their way as well as struggles. Would they be tog...
