- Nie... sposób... - mruknął Sebastian i od razu wciągnął cię do sklepu z ubraniami dla dzieci. Byliście pewni, że byliście jedynymi, którzy nie byli rodzicami w tym sklepie. Było pełne, a ci, którzy ciągle cię obserwowali, byli pewni, że cię rozpoznają, ale Sebastianowi to nie przeszkadzało. Rozmawiał już z pracownikiem. „Dziękuję", podziękował jej i złapał cię za nadgarstek, ciągnąc cię do rogu sklepu. „Seb, co robisz?" Zapytałaś go, chichocząc. „Spójrz na to. Były wszelkiego rodzaju: superbohaterowie, księżniczki, wojownicy; ale on złapał go konkretnie. Był biały i przeczytał Bucky Barnes Protection Squad z jego animowanym rysunkiem. „Och... mój Boże". Wziąłaś go w swoje ręce i wyciągnąłaś dolną wargę, reagując na słodycz jedynego. Przytuliłaś to na chwilę. "Uwielbiam to."
Czy możemy to wziąć ? "Zapytał cię.Zmarszczyłaś brwi. „Kochanie, ale... nie... nie mamy dziecka".Jego twarz opadła. „Och, hm... Dobra. To... w porządku, nie...Westchnęłaś: „Weźmy to".Uśmiechnął się, patrząc na ciebie. "Naprawdę?""Pewnie. Na przyszłość."„Tak," skinął głową. "Przyszłość."Coś ci mówiło, że zbliża się rozmowa o dziecku. Nie mieć go od razu, ale czy chcesz je mieć? Ile? Gdy?„Uważaj: Bucky Barnes byłby dumny z twoich przekonujących cech", powiedziałaś, podchodząc do kasjera.
„Nauczyłem się wszystkiego, co od niego wiem" - odpowiedział z uśmiechem. Zachichotałaś, zastanawiając się, jak być z tym kretynem w związku... jakie masz szczęście. Następnego dnia, odkąd byłaś na wakacjach, Sebastian i ty poszliście odwiedzić swoich rodziców. Gdy tylko wszedłaś do domu, twoja mama wskoczyła na ciebie. „Hm... Cześć mamo", powiedziałaś ze śmiechem. „Kochanie , dlaczego mi nie powiedziałaś ?!" wykrzyknęła, twój tata za nią z uśmiechem. Zmarszczyłaś brwi. "powiedzieć o czym ?" „Cóż, jesteś w ciąży!" Prychnąłaś, patrząc na Sebastiana. Wzruszył ramionami z rozbawionym uśmiechem na twarzy. „Hm, cóż, prawdopodobnie dlatego, że też nie wiedziałam..." Zaśmiałaś się. „Czy wiesz o tym?" Zapytałaś swojego chłopaka. "Nie." „Czekaj, ale..." Zaczął twój tata. „Widzieliśmy zdjęcia!" Powiedziała mama.
"Jakie zdjęcia?" Twoja matka chwyciła telefon z blatu i odblokowała go, pokazując zdjęcie Sebastiana i ciebie w sklepie dla dzieci, kupując je. „Ahhhhh," wymamrotał Sebastian. „Teraz ma to sens". Zaśmiałaś się. "Nie mamo. Przepraszam, że rozwaliłam ci bańkę marzeń , ale nie jestem w ciąży. Seb właśnie widział onesie i... " „To był Bucky". „Naprawdę?" - zapytał go twój tata. „Skoro już o tym mowa, zobaczyłem zwiastun nowego serialu! Gratulacje!" "Dziękuję Ci!" Twój tata zabrał Sebastiana do salonu, zostawiając cię samego z matką. „Więc nie kochanie?" „Bez dziecka". Twoja mama westchnęła. „Cóż, chyba nie powinienem wyprzedzać siebie. Wy dwoje nadal moglibyście się rozejść . " Przewróciłaś oczami. „Zamierzam zignorować to wotum zaufania, aby powiedzieć ci, że nigdy nie pozwalam temu człowiekowi odejść" - powiedziałaś, patrząc na Sebastiana i jego spojrzenia. Pomachał do ciebie, dając ci uśmiech z twoich największych marzeń. „On jest jedynym ojcem, którego chcę, żeby moje dzieci wiedziały". Twoja mama się uśmiechnęła. „Więc go znalazłaś." „Tak" pokiwałaś głową, uśmiechając się do swojego chłopaka. "Znalazłam go."
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
