PEŞİMDEKİ İNTİKAM

TEHTİT

Ben onun karanlığına sığmıştım,o hayatıma sığamamıştı.
Ben her gece acıyla kıvranmıştım,o her gece hırsla alevlenmışti.
Ben her güneşin doğuşuna hasretken,o benim karanlığıma hasretti..
Ben ölüme hasrettim o'da beni öldürmeye...

Derin bir nefes almıştı.
Gözleri mezarlığın üstünden ayrılmazken hiç beklemediği ani bir frenle arabanın dönmesi gözlerini çekmesine neden olmuştu
Kimdi o kadın,annesinin ve babasının mezarında Ne işi vardı

"Dur,lütfen dur neden  dönüyoruz söz vermiştin"

Ateşin sinirli haline ilyanın sözleri eklenince iyice sinirlenmişti

"Vazgeçtim,bir daha mezarlığa gelmen yasak anladınmı."

Sesinin yüksek çıkmasını içindeki korkuya borçluydu Ateş, o kadını öldürene kadar ilyayı dışarı çıkarmamalıydı hatta o kadının işini bitirdikten sonrada ilyayı dışarı çıkarmamalıydı
Araba hızla mezarlıktan uzaklaşırken ilya ağlamaya başlamıştı bile

"Bana söz  vermiştin,n-neden"

Ateş cevap vermemiş hızla arabayı sürmeye devam etmişti

İlyanın aklında ise onlarca soru vardı sadece
O kadında kimdi ailesinin mezarında Ne işi vardı çok merak ediyordu

Hıçkırıklarının arasından bi gayret konuşmaya çalışmıştı

"Gördüm,ailemin mezarında bir Kadın vardı,kimdi o"

"Kes sesini,hayal görmüşsün kadın falan  yoktu"

"Hayır gördüm işte,söyle bana kimdi o,onu görünce vazgeçtin döndün o kadın kimdi"

Arabayı ani frenle durdurmuştu boş yolun ortasında
Çok sinirliydi,ilaçlarını'da almamıştı
İlyanın gözlerine kenetlenmiş kolundan sımsıkı tutmuştu acıta acıta

"Bana bak,kimseyi görmedin bir daha mezarlığa gelmek falan yok,değil evden çıkmak pencereden kafanı çıkartman bile yasak anladınmı"

"B-ben ne yaptım  sana"

Ellerini kolundan ayırmış arabayı son hızla sürmeye devam etmişti

İlya gözyaşlarıyla baş başa kalmış arkasına yaslanmıştı

Neden yaşadığını sorguluyordu içten içe
Günlerdir hatta aylardır  yaptığı gibi
Neden kimse yardım etmiyordu,neden bu adamın ellerinden kurtulamıyordu

Adamın ısrarla Çalan telefonunu ikiside duymuyor gibiydi

Araba evin önünde durmuş ilya kemerini çıkarmış inmek için kapıyı açmıştı koluna yapışan eller inmesine izin vermemişti kafasını kaldırıp bakmamıştı ilya,çok kızgındı deliricek kadar kızgındı

"Eğer sözümden çıkarsan çok daha canın yanar güzelim,ne diyorsam onu yap sadece"

Kolunu adamın kollarından kurtarmış gözlerini gözleriyle birleştirmişti

"Ö-öldürüceğim  kendimi, kurtulucağım senden"

Arabadan ineceği an Sımsıkı yapışmıştı Ateş kollarına

"Ben öldürürüm ancak seni ,sadece ben"

Arabadan çıkmış ilyanın kalkmasına bile fırsat vermeden elinden tutmuş eve sürüklemişti

Bir an önce ilacını içmesi gerekiyordu

İpek kapıyı açmış Ateş ilyanın elinden tutmuş sürükleye sürükleye sokmuştu içeriye