Bu yazıyı yollayan arkadaşıma teşekkür ederim :)
Şu an bunu yazarken kendi odamda dolapta kilitliyim, haykırıyorum fakat kimse beni duymuyor. Ben o internet hayaletlerinden biri olduğunu düşünüyorum, okuduğum mesajda aynen şunlar yazıyordu "Etrafındakileri savunmak mümkün olabilir. Sevdiklerinizden uzakta kal. Kimseye söyleme ve ölümü kucaklama."
Benim hikayem sabah erken saatlerde başladı. Sabah fatura var mı diye maillerimi kontrol ediyordum, kapı çaldı. Kapıyı açtığımda sadece yerde bir zarf vardı ve içinde bir flash disk vardı.
Ben onu aldım(almaz olaydım), içeriye girdiğimde eşim :
-Hadi git artık işe geç kaldın dedi.
Ve ben de o aceleyle flash disk'i masaya bırakıp gittim.
İşteyken o flash disk sürekli aklımdaydı ya garip bir şakaydı yada bir pazarlama şirketinin yaptığı kampanyaydı.
Eve geldiğimde yerde kandan şeritler ve eşimin ölü cesetini buldum. Eşim bilgisayar ekranının önünde ölmüştü. Ekranda bomboştu. Gözlerimde yaşlarla o anlık sinirle bilgisayar kasasına vurdum. Baktım ki o bana gelen usb takılıydı. Hemen bilgisayara baktım.
D:TaşınabilirDisk adli bir klasörde "Torture.avi" adinda bir dosya vardı. Hiç düşünmeden videoyu açtım otomatik olarak videoyu çalmaya başladı.
Video da :
Bir yatakta 7 belki 8 yaşındaki kız siyah beyaz video izliyor. 20.saniyede kız aniden yatağa oturur. Gözleri geniş, bezelye yeşil küreler gibi açılır. Bir anda çığlık atmaya başladı. Havadan hayvana benzeyen daha doğrusu insanlık dışı bir varlık geliyor. Aniden anladım ki bu videoda yaşanan olayların olduğu sokak bana tanıdık geliyor.
Tanıdık bir ev ve tanıdık bir mahalle. Adam bizim eve doğru geliyor farkettim. Kalp atışlarım hızlandı. Koyu kapşonlu bir adam kapıya dayandı. Kapının önüne iyi bir barikat yaptım.
İçimden :
-Ben ölmek üzereyim, eğer son sözüm varsada kimse bu videoyu izlemesin.Yakında sizde bir flash disk alacaksınız...
