MİM

18.Bölüm

Düğün günüm harikulade bir gündü. Bencileyin şimdiye dek hiç kimse benim gibi her duygunun peş peşe zuhur ettiği bir gün daha yaşamamıştır ve yaşasa dahi bu gün düğün günü olmamıştır. Aşk, mutluluk, vuslat, hüzün, korku, nefret, kin... Bahremoğlu soyadı bana bir duygu bombardımanı ile hoş geldin dedi ve elbette bende bir selam verip bağrıma bastım. İçimde tüm duyguları toplasan bir duygunun toz zerresi kadar etmeyecek bir başka duygu vardı çünkü; Talha! Bu yüzden onun içinde olduğu ne varsa ne gelirse başıma gözüm üzerineydi. Benim hissettiğim bu ince bir sızı gibi ruhumu şad eden sevda Talha idi. Üzerime yüklenen nefret Talha'dandı. Kin Talha'dandı ve mutluluğun bin tonu Talha'dandı. Eğer ki Talha tüm olumsuz duyguları terazinin bir kefesine koysa ve kendinin sadece bir gülüşünü diğer kefesine alsa bende ağır gelecek olan Talha'ydı.

Talha ile Leyla'nın iyiliği için evleniyordum ve onu sevdiğim için. Ama şimdi bu iki neden Talha'nın gerçek hayatının yanında pembe bir toz bulutu kalıyordu. Gerçek olanı bir kanara aldığımızda hissettiğim tüm bu duygular çölde ki bir serabı andırıyordu zihnimde. Talha'nın etrafında ki insanları gördükçe içimde ki Kaf Dağı'nın perdelerini aralamaya başlıyordum. Bunu korkutuyordu. İçinden çıkamadığım o kısacık zaman diliminde düşünüp düşünüp içinden duramadığım olayları, insanları bir kenara aldım ve Talha'yı diğer yana. Ona doğru yürürken diğer yanda duran tüm karanlık yüzleri ve kötülükleri gördüm. Talha'nın hayatında onlar hep vardı ve olacaktı. Onunla yürürken şimdi o gölgeler benimde etrafımı saracak benimde yanımda olacaktı. Ona evet derken buna da evet demiş kabul etmiştim değil mi ben?

Karşımda Vakıf Pusat'ı Yavuz'un eski nişancısı ile gördüğümde içimde kırılan güven duygusuna bu yüzden şaşırmamıştım belki de. Kimdi Vakıf Pusat? Gerçekten de yıllarda yanımızda durup bize yardım etmiş hocam mıydı benim? Babamın can dostu muydu gerçekten? Her kötü anımızda yanımızda durmuş bize yardım etmişti. Bu kadar iyilik yapmasını merhametine bağlayıp durmuştum. Sebebi başka bir şey miydi? Nasıl olurda samimiyetine bu kadar inandığım birini bunca yıldır yanlış tanıyor olabilirdim. Hayal kırıklığı içimde bir top gibi büyüdükçe büyüdü. Talha onda doğru olmayan bir şey var derken haklı çıkmıştı. Ona inanmadığımı anımsayınca şimdi asıl aptal olanın kendim olduğunu görmek can sıkıcıydı. Bizden uzakta habersizce bir şeyler konuşan Aden ve Vakıf hocaya doğru hesap sormak için istemsiz bir adım attım. Talha kolumdan tutarak beni durdurdu:

"Feza,"

"Bırak. Gidip sormak istiyorum. Ne saklıyor bizden, nedir gerçek yüzü? Bunca zamandır bize kendini bambaşka biri gibi göstermesinin sebebi ne öğrenmek istiyorum?"

"O da sana doğruyu söyleyecek öyle mi?"

Yazık ki Talha haklıydı. Bakışlarım önüme düştü. Hayal kırıklığım tekrardan usulca devindi içimde. Vakıf hocayı gerçek amcam gibi bilir onu öyle severdim. Yıllardır bizimleydi, içimizdeydi. Benimle ilgili her şeyi biliyordu, en çıkılmaz olduğumuz konularda bile bize yardım etmişti. Anneme, abime, bana... Psikiyatristimden öte, hocam olmasından öte bana evladıymış gibi yaklaşırdı, severdi.. bir baba gibiydi. Ona inanırdım. Kendime örnek alırdım. Onun gibi olmak isterdim. Şimdi ise bunun koca bir yalandan ibaret olduğunu öğrenmiştim. Talha kolumu bıraktı:

"Şimdi düğüne dönelim. Bugün bir bitsin bununla ilgileneceğim söz."

Düşüncelerimin kalabalığından Talha'nın söylediklerini duyamıyordum. Talha bunu fark etmiş gibi koluman tutarak beni pek kıymetli misafirlerimizin yanına doğru sürükledi. Geri kalan zamanın nasıl geçtiğini anımsamıyorum pek. Hava nihayet kararmış misafirlerde yavaştan dağılmaya başlamışlardı. Vakıf hocanın tebrik için yanıma gelmesini beklemiştim ama gelmedi. Eşi Nihal hanım gelip onun yerine de tebriklerini sunduktan sonra ayrıldı yanımızdan. Az önce kocasının bir keskin nişancıyla konuştuğunu gördüğümü onun sıradan bir üniversite profesörü olmadığını söylesem bana inanır mıydı diye düşünüp durdum. Belki oda bundan haberdardı ve bizden saklıyorlardı. Kendime böyle düşündüğüm için kızıp dursam da bir kere güvenim sarsılmıştı ve Vakıf hocanın etrafında ki herkese sıçrayacaktı bu şüphe.