Κεφάλαιο 6

113 7 3
                                    

Ο ΓΑΜΟΣ:

Κοιταξα για ακομα μια τελευταια φορα στον καθρέφτη. Το νυφικο της μητερας μου ηταν υπεροχο.Αλλα θα προτιμούσα να το φορεσω μια μερα που θα ημουν πραγματικα ευτυχισμενη.Ακομη δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο το κανω αυτο.

Δεν εχω αλλη επιλογη.Η γιαγια εχει κανει τη θεραπεια της.Αρχιζει να συνερχεται.Μονο αυτο με νοιαζει.

Σε μια ωρα ηταν ο γαμος.Η τελευταια ωρα ελευθεριας μου.Αποφασισα να βγω μια βολτα στην παραλια που ηταν δυο βηματα μακρυα απο το κτημα που θα γινοταν η τελετη και στη συνεχεια η δεξιωση.

Κοιταζα την θαλασσα και θυμώμουν τις υπεροχες στιγμες με τον πατερα μου.Αν ηταν εδω δε θα επέτρεπε σιγουρα αυτο το γαμο.Ο πατερας μου δεν με αναγκαζε ποτε να κανω κατι που δε θελω.Μακαρι να ηταν και η μητερα μου εδω.Θα τα σταματουσε ολα.Μου λειπουν πολυ.Κατι τέτοιες ωρες νιωθω πιο μονη απο ποτε.

Ειχε περάσει αρκετη ωρα χωρις καν να το καταλαβω.Ξαφνικα ακουω απο πισω μου μια φωνη.Ηταν η γιαγια μου.

"Αντε παιδακι μου.Που εισαι τοση ωρα.Οι καλεσμενοι εχουν ερθει.Ο γαμπρος σε περιμένει."

Δεν ακουγα καν τι ελεγε.Μονο την κοιτουσα.Απο τοτε που ξεκινησε τη θεραπεια εχει αλλαξει.Αχ γιαγιακα μου.Που να ηξερες;;;


Μπηκαμε με τη γιαγια μου στην αιθουσα.Η καρδια μου κοντευε να βγει εξω απο το στηθος μου.Χτυπουσε τοσο δυνατα!Η μπαντα επαιζε.Ολοι οι καλεσμενοι με κοιτουσαν.Οταν εφτασα κοντα του ενιωσα την επιθυμια να φυγω μακρια απο ολους.Να μη με ξαναδει κανενας τους.

Μολις τελειωσε η τελετη.Επιτελους.Αρχισε η μουσικη.Επρεπε να χορεψω κιολας;Με αρπαξε απο τη μεση και αρχισαμε να χορευουμε.Κάποια στιγμη τον κοιταξα στα ματια.Το ομολογω ηταν πολυ όμορφος.Τα ματια μου θυμησαν τη θαλασσα που κοιτουσα πριν απο δυο ωρες.Ολοι οι καλεσμενοι μας κοιτουσαν.Ενταξει λογικο.Καποια στιγμη μου μιλησε.

"Εισαι πολλη όμορφη!"
"Ε-Ευχαριστώ."Δεν ειχα να πω τιποτα αλλο.

The BrideΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα