ခိုင္ၿမဲသည္ စာလုပ္ေနတဲ့ ရာျပည့္အနား ႏြားႏို႕ပူပူေလးတစ္ခြက္ယူၿပီး အနားလာထိုင္လုိက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္စားပြဲေပၚေမးတင္ကာ ရာျပည့္ကိုေငးေမာၾကည့္လိုက္သည္ ။
" ပင္ပန္းေနမွာပဲ ကေလးရယ္ ။ ဘာလို႕အဲ့ေလာက္ထိႀကိဳးစားရတာလဲ "
" မပင္ပန္းဘဲရလာတာဘာရွိလို႔လဲ ။ ေမာင္အိပ္ခ်င္သြားအိပ္ႏွင့္ေလ ၊ ငါခဏေနမွအိပ္မလို႕ ။ ဒါေတြကိုဒီညအၿပီးေလ့လာမလို႕ "
ရာျပည့္ေလ့လာေနတဲ့စာေတြကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း သူဘာတစ္လံုးမွ နားမလည္ ။ ဒါေၾကာင့္သူကူညီႏိုင္တာလည္းဘာမွမရွိ ။ ရာျပည့္ကိုလည္း မေနွာက္ယွက္ခ်င္ ၊ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္တဲ့သူအနားကေနလည္း တစ္ဖ၀ါးမွမခြာခ်င္လို႕ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ရာျပည့္ရဲ႕ပါးကိုသြားတို႕ထိလိုက္သည္ ။
" ဒီပါးအိစက္စက္ေလးကို ကိုက္စားပစ္ခ်င္လိုက္တာ "
" ေမာင္ ငါစာလုပ္ေနတယ္ေလ "
" လုပ္ေလ ေမာင္က ကေလးကိုအသည္းယားလို႕ထိုင္ၾကည့္ေနတာ "
" ဒါဆို လက္ကဘာလုပ္တာလဲ "
" ခ်စ္လို႔ေလ မထိဘဲမေနႏိုင္လို႕ "
ေဘးမွာေနၿပီး ေျပာင္စပ္စပ္လုပ္ေနသည့္ခိုင္ၿမဲေၾကာင့္ ရာျပည့္အဖို႕စာဆက္ေလ့လာဖို႔ အဆင္မေျပေတာ့ ။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေမာင္တစ္ေယာက္သိပ္မၾကာခင္ တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ကိုတြဲေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိ၀င္လာလုိ႕ သူခိုင္ၿမဲကို မ်က္လံုးျခင္း ဆံုေအာင္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
" ေမာင္ ငါ့ကိုလွ်ိဳ႕၀ွက္ထားတာရွိလား "
" ဟမ္ ေမာင္ကဘာကိစၥ ကေလးကိုလွ်ိဳ႕၀ွက္ရမွာလဲ ။ စာေတြေလ့လာလြန္ၿပီး လူကိုရစ္ၿပီးျပသနာရွာမလုိ႕လား ။ ဒါဆိုရွာ ေမာင္ကေလးရစ္သမွ်ေျဖရွင္းေပးမယ္ "
ခိုင္ၿမဲစိတ္ထဲ ရာျပည့္သူ႕ကိုစေနတယ္ပဲထင္ခဲ့တာ ။ တကယ္လည္း သူ႕မွာဘာလ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မွ မရွိ ။ ေဟသာနဲ႕လက္ထပ္ပြဲကို ျငင္းလိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ တိတိက်က် အကုန္လံုးကိုေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ေန႕မွ အသိေပးေတာ့မယ္လို႕ေတြးမိလို႕ သူ ဒီတစ္ခ်က္ကိုေတာ့ ခ်န္ထားလိုက္သည္ ။ ေဟသာနဲ႕အရင္လမ္းခြဲရမယ္ ၊ ၿပီးရင္သူ႕မိဘေတြကိုအသိေပးၿပီး ဒီမဂၤလာပြဲကို လံုး၀ မလုပ္ဘူးလုိ႕ျငင္းဆိုၿပီး အိမ္ေပၚကေနဆင္းခဲ့မယ္ ။ ဒီတစ္ခါ ကိုကိုရွိေနၿပီမလို႕ ေမေမ့ရဲ႕က်န္းမာေရးကို စိတ္မပူဘဲေနလိုက္ေတာ့မယ္ ။ အရာအားလံုးကိုစြန္႕လႊတ္ၿပီး ကေလးဆီကိုလာမွာ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ၾကရင္ ကေလးဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနလိုက္မလဲေတြးရင္း ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဒီကိစၥကို ခုခ်က္ခ်င္းထလုပ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္မိသည္ ။
