THE GOVERNOR'S FIRST LADY

IKA DALAWAMPU

"Were you scared? Althea" hindi ako makatingin sa kanya. Luminga ako sa paligid para hindi ko siya matignan. Nakakapanlambot. Sobrang nakadikit ang katawan ko sa kanya at halos yakapin na niya ako.

Napansin kong halos wala ng tao sa paligid, nagsisi ahon narin ang lahat dahil dumidilim nanga.

"Natakot ka" hindi iyon tanong. Statement iyon.

Ini angat niya ang tingin ko sa kanya gamit ang kamay niya. Inangat ko nga ang mukha ko pero ang tingin ko ay nakatuon parin kung saan.

"Why can't you look at me?" May inis sa boses niya.

Pumikit ako ng matagal tagal bago tumingin sa kanya. His eyes are full of hatred, towards me?. Ano bang nagawa ko sa kanya?. Did i do something wrong?.

Nagulat nalang ako nang biglang lumapat ang malambot niyang labi sa labi ko. Damn heart!

I did not respond. Nagugulat ako. Nagwawala ang sistema ko.

Hininto niya ang kanyang ginagawa at tumingin siya sa mga mata ko.

"Hindi mo manlang masabi na gusto mo rin ako" may lungkot sa mga boses niya. Kitang kita ko rin ang sakit sa mga mata niya. Kaya ba siya nagtatampo dahil doon sa bagay na iyon?.

Hindi ako makasagot. Amoy karne ang hininga ko dahil hindi naman ako nagsipilyo nang pumunta rito. Shit.

"Pero pakiramdam ko gusto mo ako, kasi ako, hindi lang gusto itong nararamdaman ko" mahinang wika niya pero rinig na rinig ng nagwawala kong puso.

Hindi pa siya natahimik at hinalikan akong muli. This time, its deep. . Hindi ko mapigilan ang uminit ang pisngi dahil sa ginagawa niya. I felt my nerves cracking and my veins popping dahil sa halik niya.

I finally felt so alive kahit malamig ang tubig ay nagmistulang mainit iyon dahil sa hawak niya sa bewang ko. Ipinulupot ko ang mga braso ko sa leeg niya. Naramdaman niya iyon kaya hinalikan niya ako ng mas malalim pa. I responded to his kisses and I can't stop myself. Damn. Is this the right time for this?. Ang dami kong dapat isipin pero pakiramdam ko ay importante rin ang bagay na ito. Nakikiliti ako sa pataas babang haplos niya sa katawan ko. Nang tumigil siya at hindi ko parin inaalis ang braso kong nakakapit sa leeg niya.

"You like me" seryosong wika niya. Hindi ko siya sinagot.

"Galit ka?" Pagwawala ko sa sinabi niya. I can't say it yet.

"Hindi" sagot niya tsaka nag iwas ng tingin. Hmm. Alam ko. Galit ka.

"Eh bakit hindi mo ako pinapansin kanina?" Kunot noong tanong ko.

"Wala" he said again ng hindi parin nakatingin sa akin.

Ngayon ay ako naman ang gumamit ng kamay para maiharap ang mukha niya sa akin. He looked straight into my eyes and my heart suddenly want to leave my body!.

"Galit ka" wika ko.

Lumapit akong muli sa kanya at hinalikan siya sa labi ng mabilis.

"I like . . you" wika ko.

"You don't" seryosong wika niya.

Tumawa nalang ako. Bakit ba siya ganyan?..nagtatampo naba siya sa lagay na yan?.

"Bumalik na tayo" pag aaya niya. Binitawan niya ang kapit sa bewang ko tsaka hinawakan ang kamay ko.

Sumama naman ako sa kanya. Kinalas ko ang hawak niya sa akin dahil lumangoy ako. Hinintay nalang niya ako sa dalampasigan. May hawak siyang twalya na agad niyang ini abot sa akin nang maka ahon ako.

"I said I like you" wika ko ulit nang naglalakad na kami pabalik sa rest house.

"Why are you mad?" Kunot noong tanong ko. Hinila ko siya kaya napatigil siya sa paglalakad.  Ilang hakbang nalang ay makakapasok na kami sa loob.