ဒီမနက္ အေစာႀကီးထၿပီး ခိုင္ၿမဲ ရာျပည့္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ျမန္မာထမင္းဟင္းဆိုင္ကိုသြားကာ ဟင္း ေလးမ်ိဳးေလာက္မွာယူလုိက္သည္ ။ ၅ ဆင့္ခ်ိဳင့္အျပည့္နဲ႕ ဟင္းေတြကို ထည့္လာၿပီး ထမင္းကို ကိုယ္တိုင္ခ်က္ကာ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ေနေစရန္အတြက္ ေရခဲဗူးတစ္ဗူးနဲ႕ ထည့္လာလိုက္သည္ ။ ( သူမ်ားေတြ ထမင္းမေအးေအာင္ ဘာနဲ႕ထည့္လဲ မသိဘူး ၊ ရီတာတို႕ကေတာ့ ေရခဲဗူးပဲ သံုးတယ္ )
သူ တမင္သက္သက္ မနက္ အေစာႀကီး ထြက္ခဲ့လိုက္သည္ ။ ၈ နာရီေတာင္ေကာင္းေကာင္းမထိုးေသးေပမယ့္ ရာျပည့္က ရံုးကို အေစာႀကီးေရာက္ေနတတ္တာကို သိထားလို႕ ခုေနာက္ပိုင္း ခိုင္ျမဲ တမင္ ရံုးကို အေစာႀကီးသြားတတ္သည္ ။ ေတြ႕တာ မေတြ႕တာ အပထား ၊ ေတြ႕ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ခိုင္ၿမဲကို အိပ္ယာေစာေစာထေအာင္ တြန္းအားေပးခဲ့သည္ ။
ခ်ိဳင့္ေတြကို လက္က ကိုင္ဆြဲၿပီး ခိုင္ၿမဲ အေပၚထပ္တက္လာလိုက္သည္ ။ တျခားသူေတြ မေရာက္ေသးေသာ္လည္း သန္႔ရွင္းေရးသမားေတြက အေစာႀကီးေရာက္ေနတာမလို႕ သူ ထိုအေဒၚႀကီးကို ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
" Morning..... ေဒၚေဒၚ ။ PM ေရာက္ၿပီလား ........."
" ေအး .... ေစာနေလးတင္ေရာက္တယ္ ။ အထဲမွာ ထင္တယ္ "
ခိုင္ၿမဲ ခပ္သြက္သြက္ပင္ အထဲ၀င္လာေတာ့ ရံုးခန္းတံခါးဟ ထားတာကိုေတြ႕ေတာ့ ဒီအတိုင္း၀င္ခ်လာလိုက္မိသည္ ။ မထင္မွတ္ထားတာတစ္ခုက သူ႕ထက္အရင္ ကိုေနေနာ္က ကေလးရဲ႕ ရံုးခန္းထဲရွိေနတာပဲ ။
ၾကည့္ရတာ ႏွစ္ေယာက္အတူ မနက္စာစားေနတယ္ထင္တယ္ ။ သူ႔ကုိျမင္ေတာ့ ရာျပည့္က ခ်က္ခ်င္းအၾကည့္လြဲသြားေပမယ့္ ကုိေနေနာ္က ၿပံဳးလွ်က္ ႏူတ္ဆက္လာသည္ ။
" အေစာႀကီးပါလား ....... ခိုင္ၿမဲကို "
" ဟုတ္ ............. PM အတြက္ မနက္စာ လာပို႕တာပါ "
ခိုင္ၿမဲ လက္ထဲက ခ်ိဳင့္ကို တင္းတင္းဆုပ္လွ်က္ ရာျပည့္ကိုၾကည့္လာေတာ့ ရာျပည့္က သူ႔ကို ဂရုုမစိုက္ဟန္နဲ႕ စားပြဲေပၚက ဆီခ်က္ပန္းကန္ကို ေမႊလိုက္သည္ ။
" ငါ အခု မနက္စာ စားေနလို႕ ခိုင္ၿမဲပဲ စားလိုက္ပါ "
" ဒါေပမယ့္ ေခါက္ဆြဲေတြက ထမင္းေလာက္ ဘယ္အဟာရျဖစ္မွာလဲ ။ ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြ၀ယ္လာတယ္ ။ ထမင္းစားလိုက္ပါဗ်ာ "
