¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Εχοντας μια μικρή απόσταση μεταξύ τους μετα τα τελευταια γεγονότα που συνέβησαν, περασαν μεσα από κάτι σκοτεινούς δρόμους,απολαμβάνοντας τον απαλό και μελωδικό ήχο καποιων πουλιών τα οποια βρίσκονταν ακριβώς κατω από τα κεφάλια τους σε ένα ψηλό κορμό δεντρου μεσα σε μια μικροσκοπική φωλιά, τα ματια της ντεμπορα άστραψαν! Ηταν λες και καποιος ειχε βολεψει το σπιτάκι τους εκει ,εμοιαζε περισσότερο με ένα μικρό αλλα βολικό ξυλινο σπιτάκι οπου μπορούσε καποιος να βγαλει εκει την βραδιά για μια νύχτα όπου έβρεχε ανελέητα εκει ψηλά ,στην πόλη του λονδινου…
Τα χειλη της ανοιξαν δείχνοντας το σπιτάκι και την μικρη φωλιτσα των μικροσκοπικών νεογέννητων πουλιων..
<<μοίαζει σαν καποιος άνθρωπος να εχει φροντίσει για την μοίρα αυτων των αβοήθητων ψυχών, ο κοσμος είναι τόσο ψυχρός που με εκπλήσει η ανθρωπιά που παρατηρώ αυτή την στιγμή>>
Τα χειλη του τραβήχτηκαν σε ένα εύθυμο χαμόγελο βγάζοντας ένα μικρό σακουλάκι από την τσέπη του παλτού του..
<<πρεπει να εχει πολύ καλη ψυχή ο ανθρωπος που φροντίζει για την προστασία τους σε αντιθεση με εμενα ετσι; Πολύ αδιστακτος και ψυχρος για να ταϊσω αυτά τα πουλιά>>
<<ακριβώς αυτό σκεφτομουν και εγω!>> του ανταποκρίθηκε με πλήρης ευχαρίστηση,τώρα εκεινος ηξερε τι συναισθηματα ειχε μέσα της για εκεινον και, σιγουρα δεν ηταν θετικά! Τον κοιταξε να πλησιάζει τον κορμό εκεινου του δεντρου και υστερα από καποια δευτερόλεπτα εξαφανίστηκε πισω από αυτόν κανοντας την να παγώσει..μα που πήγε ? για μια στιγμη μαζευτηκε στην θέση της κοιταζοντας γεματη επιφυλακή δεξια και αριστερα της ,τωρα που την αφησε στην μέση του πουθενά ,ανετα καποιος θα μπορουσε να την κλεψει και να βρεθει σε μια χειροτερη μοιρα από αυτή οπου βρισκοταν τωρα..
