Part 1 (အမှတ်အသား)

13.5K 1K 27
                                    

Zawgyi

" ယြင္းရန္............ ကြၽန္ေတာ္........ ခင္ဗ်ားကို......... ခ်စ္တယ္...."

တုန္ယင္ကာ ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၲာကို အစြမ္းကုန္လႈပ္႐ွားေစၿပီးတဲ့ေနာက္ ခပ္တိုးတိုးအသံေလးႏွင့္အတူ ႏ်ဴးသည္ ေကာင္းကင္ဘုံအစြန္း႐ွိ အသူရာေခ်ာက္နက္ထဲသို႔ ခုန္ခ်ခဲ့ေလေတာ့သည္။

...............................................................

ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္

"ယြမ္ေလး......ယြမ္ေလးေရ..."

"လာၿပီ..... ေမေမ...."

မိခင္၏ေခၚသံေၾကာင့္ သစ္ပင္ကြယ္ေနေသာ ေနရာတစ္ခုမွ ၅ႏွစ္အ႐ြယ္ခန္႔ကေလးေလးတေယာက္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ခရီးတေထာင့္နားခ်ိန္တြင္ တျခားတေနရာသို႔သြားကာ ေဆာ့လာေသာ သားျဖစ္သူအား ၾကည့္၍ သူမျပဳံးရယ္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ မိခင္ပီပီသူမ ထိုကေလးအားဆုံးမရေပအုန္းမည္။

ကေလး၏ခ်ဳပ္႐ိုး၊ အဖာရာတို႔ႏွင့္
ျပည့္ေနေသာ အက်ႌအား အသာဖုန္ခါေပးလိုက္ၿပီး

"အေမတို႔နဲ႔ အေဝးႀကီးမွာမေဆာ့ရဘူးေလ
သားကို႐ွာမေတြ႕ေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ......ေျပာ။"

ထိုကေလးေလးသည္ သူမအားမ်က္လုံးမ်ားပိတ္သြားသည္အထိ ရယ္ျပလိုက္ရင္း

"ဟီးဟီး သားအေဝးႀကီးမသြားပါဘူး...."

"ဒီေနရာနဲ႔ တမိုင္အေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ဘုံေက်ာင္းပ်က္တစ္ခု႐ွိတယ္။ မိုးကလည္းေမွာင္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီညအဲ့ဒီမွာပဲ ေနလိုက္ၿပီး
မနက္ၾကမွ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားၾကတာေပါ့။"

"အင္း၊ ေကာင္းသားပဲ ေယာက်္ား။"

သူမက အနား​သို႔ေရာက္လာၿပီး ေျပာျပေနေသာ ေယာက်္ားျဖစ္သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္အား လိုက္နာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကေလးျဖစ္သူဘက္အား
လွည့္လိုက္ၿပီး

"ယြမ္ေလး....ဗိုက္ဆာေနၿပီလား။."

မိခင္ဆီမွ ထိုေမးခြန္းရသည္ႏွင့္ ကေလးျဖစ္သူက ဝမ္းသာအားရေအာ္ေျပာေလသည္။

"အြန္း....ေပါက္စီ...ေပါက္စီ......"

ဖခင္ျဖစ္သူက ထိုကေလးေ႐ွ႕ ကိုယ္ကိုအသာကုန္းလိုက္ၿပီး ရယ္လ်က္ေျပာသည္။

The Deal With A Demon King Where stories live. Discover now