Chapter 36

44.4K 3.3K 255
                                    

Warning ⚠️: Mature Contents (18+)
                            Violence

>>>>>Unicode<<<<<

ညီစို့စို့အောက်သိုးသိုးအနံများ ထုံမွှန်းလျှက် စိတ်အားငယ်စွာဖြင့် ထွန်းလင်းနေရှာသော ခပ်ကျင်ကျင်မီးလေး၏ မသည်းကွဲလှသည့် အလင်းအောက်တွင် ၁၁ နှစ်ခန့်ရှိမည့် ကောင်လေးတစ်ယောက် သတိကင်းမဲ့စွာ လဲလျောင်းနေသည်။

သျှန်နောင် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်လျှင် မိမိကိုယ်မိမိ ခုတင်တစ်ခုပေါ်တွင် လဲလှောင်းလျှက်ရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခန္ဓာကိုကိုယ်ပေါ်တွင် အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့် အဝတ်မျှရှိ မနေ။ ခေါင်းမှာ တဆစ်ဆစ်မူးဝေနေသည့်တိုင် ခုတင်ပေါ်မှဆင်းရန်ပြင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဤနေရာမှ လွတ်မြောက်နိုင်မည့် လမ်းကို ရှာကြည့်မိသည်။ သူအား ပြေးရန်မသိစိတ်ရော အသိစိတ်ကပါ လှုံဆော် မဟုတ်ပါလား။ ထိုစဉ် အခန်းတံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ အခန်းထဲသို့ လူတစ်ဦး ဝင်ရောက်လာတော့သည်။

"စောင့်ရတာကြာသွားလား ချာတိတ်။"

ထိုလူမှာ အသက် ငါးဆယ်မျှရှိသော လူကြီးတဦးဖြစ်ပြီး အရက်ခိုးဝေနေသော မျက်လုံးများဖြင့် သူ့ကိုစားမလိုဝါးမလို ကြည့်ကာ သွားရည်တမြမြဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။

"ကျွန်...ကျွန်တော့်ကို လွှတ်ပေးပါ နော်။ ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို လွှတ်ပေးပါနော်။"

ထိုလူက သားကောင်ကို အလွတ်မပေးသော ကျားရဲတကောင်၏ ခြေလှမ်းများဖြင့် သျှန်နောင်နားသို့ တိုးကပ်လာသည်။

"ချာတိတ်ရာ မင်းကြိုက်သွားမှာပါကွာ။"

" ဟင့်အင်း ကျွန်တော် ကြောက်လို့ပါ။ကျွန်တော့်ကို လွှတ်ပေးပါနော်။ ကျွန်တော် ရှစ်ကြီးခိုးပါရဲ့ဗျာ။"

သျှန်နောင်မှာ လက်အုပ်လေးချီကာ တောင်းပန်နေသည်ကို ထိုသူကား ဖျော်ဖြေမှုတခုအား မြင်တွေ့ရသလို ပြုံး၍ပင် ကြည့်နေသေး၏။

" မကြောက်ပါနဲ့ ချာတိတ်ရယ်။ မင်းသာ ငြိမ်ငြိမ်နေရင် သာယာစေရမယ်လို့ ကိုယ်ကတိပေးပါတယ်ကွာ။"

အခ်စ္တို႔ျဖင့္ အတိၿပီးေသာ...|| အချစ်တို့ဖြင့် အတိပြီး​သောWhere stories live. Discover now