7. Bölüm

124K 6.1K 2.6K
                                    

Keyifli okumalar 🌿

Elini birbirine kenetleyip gözlerini kaçırdı. Evet, cidden bunu yapmıştı. "Hatırlamıyorum."

"Hatırlamıyor olamazsın . Daha demin sinirle neden uzaklaştım acaba, dedin."

"Ne dememi bekliyorsun?"

"Doğruyu söylemeni elbette. Zor bir şey sormadım , değil mi?"

"Söyleyecek bir şey yok."

"Bu kadar mı ya? Cidden gelip konuşmaya değmezmiş."

"Değmeyen ne? Ben mi, konuşmaya gelmen mi?"

Sorduğu ile duraksadım. Sinirle ayağa kalkarken cevap verdim. "Yalan söylediğine göre, her ikisi de."

Kaşlarının çatıldığını gördüm. "İlla doğruyu mu istiyorsun? Al duy,beni sevdiğini öğrendim." 

Duyduğumla dudaklarım aralandı. Bunu nasıl öğrenmişti? Devamında duyduğum şeyler o fark etmese de kalbimi kırmaya yetmişti. "Sana karşı bir şey hissetmediğimden uzaklaştım. Rahatladın mı? Şu ifadene bakılırsa,hayır.  Seni üzmekten başka bir şey olduğu yok."

İstemsiz dolan gözlerimle ona bakıyordum. "Cevabımı aldım, teşekkür ederim."  Kaşları eski haline döndüğünde ayaklandı. Gitmek için arkamı döndüğümde kolumdan tutacağını sanmıştım ama yanıldım. Anca filmlerde olurdu sanırım öylesi. Ya da kitaplarda. Şimdi kolumdan tutup sarılmasını öylesine istiyordum ki...

&

atademir: Tam tersini tercih edeceksin ilerde.

atademir: Dedi dersin.

atademir: Görüldü mü attın sen? Yanlış görüp görmediğime emin olmam lazım.

atademir: Yoksa vazgeçiyorsun da haberim mi yok?

anonimhanım: Dershanede değil misin sen?

anonimhanım: Ne diye benimle uğraşıyorsun?

atademir: Uğraşmak?

atademir: İyilik yapalım dedik yine suçlu çıktık arkadaş.

atademir: Ne yapsam suç sanırım

anonimhanım: Öyle!

atademir: Ne yaparsan yap.

Sinirle telefonu kapattım. Madem öğrendin neden onca zaman uzak durusun ki? Sen uzak durdukça benim ilgim mi azaldı sanki. Bazen nasıl düşündüklerine anlam veremiyordum. Elimdeki kalemi çevirdiğimi fark edince resmen fırlatarak masaya bıraktım. Farklı bir kalem aldığımda çözdüğüm teste geri döndüm. Kafam o kadar doluydu ki aynı paragrafı beş defa okuduğum halde anlamamıştım. 

Aklıma anonimden atar yapmam düşünce telefonu geri elime aldım. Arya olarak sinirliydim ben . Bunu mesajda belli etmem anlaşılmam için bir adım dahaydı sadece. Gerçi yazdığı son mesajın üstüne kendim olsam bir şey yazmazdım ya,neyse.

anonimhanım: Bir kez de ben ters yapayım dedim ama olmadı sanki?

İki dakika kadar görmedi. Ardından yazıyor diye gözüktüğünde sohbetten çıktım. Anonim de olsa onu beklediğimi anlamasını istemedim. 

atademir: Sen de kusura bakma,son mesaj için.

atademir: Atar gide çekecek bir durumda değilim şuan.

anonimhanım: Bir sorun mu var?

atademir: Var.

anonimhanım: Anlatabilirsin.

atademir: Tanımadığım ve inatla benimle konuşmak isteyen birine mi?

atademir: Doğru söyle ,okul itiraf sayfasının sahibi misin?

atademir: Ağzımdan laf alıp dedikodu çıkarmaya mı çalışıyorsun?

anonimhanım: Nasıl bir hayal gücün var oğlum senin?

anonimhanım: Nereden çıkarıyorsun bunları?

atademir: Bilmem. her şey çıkabilir sonuçta.

anonimhanım: Anlatmak istiyorsan buradayım. İstemiyorsan sen bilirsin. Merak etme oranın sahibi de değilim.

atademir: Birini kırdım bugün.

Okuduğum mesajla yerimde doğruldum. 

atademir: Farkına vardığımda çok geç olmuştu. 

atademir: Şimdi nasıl onarırım bilmiyorum.

anonimhanım: Ne yaptın?

atademir: Onu söyleyemem. Ama kırdım işte.

anonimhanım: Git özür dile o zaman.

atademir: O kadar kolay değil. Onu azıcık tanıyorsam bir özürle olmaz.

atademir: Demiyorum ki sürpriz bekliyor ama belli etmese de üzülmeye devam eder.

anonimhanım: İçinden geldiği gibi konuş,söyle o zaman bunları.

atademir: Bu saatten sonra dinler mi acaba beni?

atademir: Dinlemese hakkıdır.

anonimhanım: Dinler bence :)



Bölümü nasıl buldunuz?

Yorumlarınızı ve tepkilerinizi merak ediyorum. Yeni bölümde görüşmek üzere 💫

Basketçi |                                              Yarı Texting/ TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin