8. Bölüm

120K 6K 302
                                    

Keyifli okumalar 🥀

___

Bomboş sınıfta oturmak yerine dışarı çıkmaya karar verdim. Kapıyı bakmadan hızlıca açtığımda büyük bir çarpma sesi geldi. Korkuyla başımı kaldırırken bunun Ata olduğunu gördüm. Koluna daha doğrusu omzuna vurmuştum. Başka zaman olsa içim gidecekken şimdi umursamadım. Öylesine bir pardon diyerek yanından geçmek için adımladım. Kulağıma dolan sesi durmama sebep oldu. "Bu kadar mı sinirlisin bana?" içten çıkan sesiyle derin bir nefes aldım. 

Kendimi kontrol ederek ona döndüğümde göz göze geldik. "Ne için sinirli olacağım ki sana?" 

"Yapma Arya." Alayla ona bakıp konuştum. "Öyle olsa sinirimi senden çıkarmak için bu kapı yetmezdi. "

"Özür dilerim senden." Düz bir ifadeyle yüzüne bakarken ekledi. "Gerçekten."

"Sağ ol,için rahatlayacaksa eğer. Gitmem gerek." O an görüşürüz bile demek gelmedi içimden. Sanki aylardır başaramadığım şeyi dün tavırları ve söyledikleriyle kendisi yapmıştı. 

Adımı seslenen nöbetçi öğrenci ile durdum. " Arya bunları Leyla Hoca yolladı. Zil çalınca 12A sınıfına dersi varmış. Oraya gidecekmişsin sende." 

Kağıtları elime alıp bakarken kız çoktan gitmişti bile. 12A nın Ata'nın sınıfı olduğu aklıma gelince duraksadım. Boş ver düşünme Arya ,düşünme. Ders saatine kadar Kardelen ile kantinde oturup vakit geçirmeye çalıştım. Zil çalıp gitmem gereken yeri hatırlatınca mideme bir ağrı saplandı. Birlikte sınıfa çıktık. Kardelen'e bizim hocaya haber vermesini tembihleyip onların sınıfına yöneldim. Kapının önünde düşünceli bir şekilde durduğunu gördüm. Sanki benim geldiğimi hissetmiş gibi başını kaldırdı o an. Elimdeki kağıtları sıkıp başımı çevirdim. Yanından geçecekken bileğimi tutan eli durmamı sağladı. 

"Bir şey mi oldu?"

Kafamı iki yana sallayarak cevapladım. Bakışlarım önce gözlerini ardından bileğimdeki elini buldu. "Bırakacak mısın artık? Hoca gelecek şimdi." diyerek sabırsızca konuştum. 

"Bak, dün kendimi doğru ifade edemedim. Biliyorum kızgın ve kırgınsın ama içimdekileri söylememe izin ver." Yumuşak sesinin gardımı düşürmesine az kalmıştı. 

Duyduğum ayak sesiyle arkama baktım. Leyla Hoca gelmişti. Bileğimi bırakması için kolumu oynattığımda baş parmağı olduğu yeri okşayarak indi. Şaşkın bakışlarla ona döndüğümde o da gayet rahat bir şekilde gelen Leyla hoca ile yerine geçti. Arkasında donup kalmış bir Arya bırakarak tabi ki. Yerine oturduğunda hâlâ bakıyordu. Ne oldu da birden yine konuşur olmuştu benimle? Nasıl o kadar soğukken şimdi eskisi gibi oluyordu? Yavaş yavaş eski haline dönüyordu ve bu gerçekten şaşırtıyordu beni. Leyla Hoca 'nın peşinden giderken ne iş verirse versin aklımın bunda olacağına emindim. Hatta yine uyuyamayıp bunu düşüneceğimden de.

Bölümü nasıl buldunuz?
Gelecek bölümde görüşmek üzere 🌸

Basketçi |                                              Yarı Texting/ TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin