အခ်စ္တို႔ျဖင့္ အတိၿပီးေသာ...|| အချစ်တို့ဖြင့် အတိပြီး​သော

Chapter 51

>>>>>Unicode<<<<<

သျှန်နောင်မှာ အခန်းတံခါးခေါက်ပါသော်လည်း မည်သည့်တုံ့ပြန်သံမျှ မကြားသည့်အဆုံး တံခါးသော့ကို ကပျာကယာပြေးရှာကာ တံခါးကို ဖွင့်လိုက်ရသည်။ အမှောင်ထဲတွင် ဖုန်းScreen ကို ကြည့်ကာ ငေးငေးငိုင်ငိုင်နှင့် ထိုင်နေသော မိုင်းမိုင်ကိုမြင်မှ သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ ထို့နောက် နံရံရှိ မီးခလုတ်ကိုနှိပ်ကာ မီးဖွင့်လိုက်ပြီး မိုင်းမိုင်ရှိရာဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။

"မိုင်းမိုင်.... မင်း ဘာမှမစားဘူးလား။"

"အင်း... မဆာလို့"

မိုင်းမိုင်က ဖုန်းမျက်နှာပြင်မှ မခွါပြန်ပြောလာသည်။ သျှန်နောင်မှာ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို မသိမသာ ခိုးကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"အဲ့ဒါဆိုလည်း အနားယူလေ။ မနက်ဖြန် စီစဉ်စရာရှိတာ စီစဉ်ရဦးမယ့်ဟာ။"

သျှန်နောင်က ချူးဝေ၏ အသုဘအတွက် ရည်ရွယ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ ချူးဝေမှာ တစ်ကောင်ကြွက်ဖြစ်ရာ ချူးဝေ၏ နောက်ဆုံးခရီးနှင့်ဆိုင်သည့် ကိစ္စအဝဝတို့သည် သူလက်ထဲသို့ အလိုလိုရောက်လာသလို ချူးဝေ ပိုင်ဆိုင်သမျှ စည်းစိမ်အားလုံးတို့သည်ကား မိုင်းမိုင်ထံရောက်ရှိလာတော့သည်။

ချူးဝေကား မိုင်းမိုင်နှင့် ပက်သက်၍ သူ့ထံမှ ခွင့်ပြုချက်ရပြီးကတည်းက သူ၏ ပိုင်ဆိုင်သမျှ ပစ္စည်းဥစ္စာအားလုံး၏ စာချုပ်စာတမ်းမှန်သမျှတွင် မိုင်းမိုင်အမည်နှင့် တွဲထားသည်ဖြစ်ရာ ယခုတော့ ချူးဝေပိုင်ဆိုင်သမျှတို့သည် မိုင်းမိုင်လက်ထဲသို့ အလိုလျှောက် ရောက်ရှိလာတော့သည်။

"အင်း"

မိုင်းမိုင်က စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို ခေါင်းညိတ်လာသည်။ သျှန်နောင်က မိုင်းမိုင်၏ လက်မောင်းကို ခပ်ဖွဖွပုတ်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့တော့သည်။ ထို့နောက် အောက်ထပ်တွင် ရှိနေသော အသုဘသတင်းမေးရန်လာသည့် တပည့်များ၊ မိတ်ဆွေများကို ဆင်းမတွေ့မှီ ချစ်သူအား သတိရမိသည်တွင် သူယာယီတည်းခိုသော အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။