*ဒူ.....ဒူ....ဒူ......*
အန္းလုမနက္ေစာေစာ ျမည္လာေသာ
ဖုန္း၏အသံေၾကာင့္ အိပ္ရာ
ေဘး႐ွိ စားပြဲတြင္ တင္ထားေသာ ဖုန္းအား
လက္ျဖင့္အသာ လွမ္းယူလိုက္သည္။
ဖုန္းအား နားတြင္ကပ္လိုက္ၿပီး
"Hello....."
လူကစကားေျပာေနေသာ္လည္း
မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္က မပြင့္ေသးေပ။
ေက်ာင္းကလည္းပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
အၿပီအျပင္အိပ္ရန္ဆံုးျဖတ္ထားသည္။
ေလ့လာေရးခရီး႐ွိေသာ္လည္း
စိတ္မဝင္စားသျဖင့္ မလိုက္ေတာ့ရန္သာ
ေျပာလိုက္သည္။
သူအျမင္အကပ္ဆံုး သမိုင္းႏွင့္
ပတ္သတ္သည့္ေလ့လာေရးခရီးေၾကာင့္ပင္။
*အေမ မနက္ျဖန္ျပန္ေရာက္မယ္.....*
ဖုန္းထဲမွ အမ်ိဳးသမီး၏စကားေၾကာင့္
အန္းလု ခ်က္ခ်င္းေကာက္ထလိုက္သည္။
"ဟုတ္သားပဲ....တစ္ပတ္....."
အန္းလု သူ၏ ဆံပင္တိုေလးမ်ားကို
သတ္တင္လိုက္ရင္း
တီးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္။
"ဟုတ္...ေမေမ....သားေလဆိပ္ကို
လာႀကိဳေပးရမလား...."
"မလိုပါဘူး....အေမ company ကိုတန္းဝင္မွာမို႔
ညေနေလာက္မွေရာက္မွာ..."
"ေအာ္....ဟုတ္...."
စကားတခ်ိဳ႕ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္
အန္းလုက ဖုန္းကို လက္တြင္ကိုင္ထားလ်က္
စဥ္းစားေနသည္။
"ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း.....
အခုသူ႔ပံုစံနဲ႔ဆို အေမကေနခြင့္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး
အ႐ူးေထာင္ေရာက္မွာေသခ်ာတယ္..."
အန္းလုဖုန္းကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး
နံပါတ္တစ္ခုအားႏွိပ္လိုက္သည္။
"ေအး...လြမ့္ေသာက္....
ငါ့ကိုတစ္ခုကူညီလို႔ရမလား...."
အန္းလုအခန္း အျပင္ဘက္သို႔ထြက္လာလိုက္သည္။
ခ်ီ႐ွန္းက ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္လ်က္
ၿငိမ္ေနသည္။
သူ၏ယာယီ အိပ္ယာခင္းကိုလည္း
စနစ္တက်ေခါက္ထားေသးသည္။
ပံုစံၾကည့္ရသည္မွာ ႏိုးေနတာၾကာေလာက္ေခ်ၿပီ။
သူတို႔ အတူေနလာတာအခုဆို
တပတ္ပင္ျပည့္ေခ်ေတာ့မည္။
YOU ARE READING
Love, but Hurt (We meet again) Season 2( Completed)
Romanceအကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ဆုံေတြ႕ျဖစ္ၾကရင္ကၽြန္ေတာ့္နားကေန ထြက္မေျပးနိုင္ေတာ့ေအာင္ ခင္ဗ်ားကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္တြယ္ထားမိလိမ့္မယ္။ အကယ်၍ ကျွန်တော်တို့ နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ဆုံတွေ့ဖြစ်ကြရင်ကျွန်တော့်နားကနေ ထွက်မပြေးနိုင်တော့အောင် ခင်ဗျားကို တ...
