Chapter 7 : Smells like teenage sht

104K 4.2K 1.6K
                                    

7. 

Smells like teenage sht

Tammy

Say, You grabbed a shovel and dug a hole,

Not for you, but for the asshole.

Solve my riddle, save his soul

This isnt a riddle. This seems like a wordplay.

I dug a hole. It means I started this. Oo, ako ang may kasalanan.

But who the hell is the asshole? Siya ba ang papatayin?

“I hope it’s me you’re thinking about.”

Nagbalik sa reyalidad ang isipan ko nang umupo si Calix sa bakanteng armchair na malapit lang sakin. Like a kid, he dragged the chair he was sitting towards me hanggang sa naging magkadikit kami.

“That’s not your seat.” Biro ko na lamang.

“Seat is shit if I’m away from you.” He smirked and raised both of his eyebrows as if nagpapa-cute.

I can’t help but to giggle. If it wasn’t for Calix, siguro nasisiraan na ako ng bait dahil sa mga nangyayari.

“It’s only 8 am and you’re already blushing. Wow you really do love me.” Pagmamayabang niya kaya pabiro akong napasinghal sabay irap sa kanya. Muntik ko ng makalimutan, may kasalanan pa pala siya sa sakin. Ang daming beses kong nag-text sa kanya kahapon pero ni isang reply wala.

“You don’t belong in this class and the worst part, you’re on my seat. Calix shoo!” Biglang sumulpot si Quinn kaya napilitan na lamang si Calix na tumayo at ibigay ang upuan sa kanya.

"Asar." Mahinang sambit ni Calix at sinamaan ng tingin si Quinn.

"Tammy oh! Boyfriend mo mukhang papatayin ako!" Pabirong sumbong ni Quinn kaya sinenyasan ko na lamang si Calix na pumunta na sa classroom niya na katabi lang naming. Kumaway si Calix sa akin bilang paalam at lumabas na lamang ng classroom.

“Your boyfriend might be hot but he is one heck of a weirdo.” Mahinang sambit ni Quinn sabay hablot ng ballpen at yellow paper ko. Something tells me, kokopyahin na naman niya ang assignment ko. Nothing new though. Normal na.

“He isn’t a weirdo. He’s perfect.” Giit ko.

“Believe what you want to believe.” Pasaring ni Quinn at ngumiti ng nakakaloko kaya agad ko siyang sinamaan ng tingin.

“But Jerome. That dude is a lot fvcking weirder.” Bigla na lamang sumulpot si Tyler sa harapan namin at umupo sa sulatan ng upuan ni Quinn.

Nilipan ko ang tingin kay Jerome na nakaupo sa pinakalikurang bahagi ng classroom. He’s just sitting there while leaning his back on the cold white wall as if he’s keeping an eye on every single one of us. Freaky. I know he’s my friend and all pero pati ako natatakot narin sa kinikilos niya.

“Ano kayang tumatakbo sa isipan niya?” Tanong ni Quinn.

“Probably planning murder.” Sabi pa ni Tyler kaya agad hinampas ni Quinn ang braso nito.

The girl who cried murderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon