[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၂ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၂ [ နာမည္တူ - ၂ ]

အခုမွ ဝင္လာတဲ့ အသံတစ္သံကို သတိထားမိလိုက္တဲ့ အခါမွာ လင္းေဟြ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ အေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလြန္ေဒါသထြက္ေနကာ လူသတ္လိုေသာ အရိပ္အေငြ႕ေတြ လႊမ္းျခံဳေနတဲ့ ခ်င္းစုယြဲ႕အား ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုလူမွာ အလၽွင္အျမန္ ေခါင္းေမာ့လိုက္ကာ ပုလင္းကို တားဆီးလိုက္ရ၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အလြန္စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနရကာ ထပ္မံေရွ႕တိုးလိုက္ျပန္သည္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ သူမလက္ထဲမွ ပုလင္းကို ဆြဲလုခံလိုက္ရသည္။

"ခ်င္းစုယြဲ႕ ... မင္း ရူးေနတာလား !!"

"ဟုတ္တယ္ ... ငါ လံုးဝကို ရူးသြားၿပီ ! နင့္ကို လူတစ္ေယာက္လို႔ ထင္ခဲ့မိတာ ငါရူးေနခဲ့လို႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္" သူမ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ကို ရွာေဖြႏိုင္ေသးတယ္လို႔ အျမဲတမ္း ထင္ခဲ့မိတာ ... ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ... သူမရဲ႕ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားလံုးကို တိရစာၧန္ထက္ေတာင္ ဆိုးဝါးတဲ့ ဆန္ကုန္ေျမေလး ရြံစရာေကာင္အေပၚ ပံုေအာထားခဲ့မိတာပဲ !!

"ေကာင္းၿပီေလ! ငါက လူမဟုတ္ဘူးပဲထား.. အဲ့တာဆို မင္းလည္း ဘာမွမကြာဘူး ! ဒီ ရွန္က်င္းၿမိဳ႕ကလူေတြအကုန္လံုး မင္း အရွက္မရွိ တန္ဖိုးမဲ့ၿပီး ခ်န္းစီႏ်န္ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့တာကို မသိတဲ့သူ ဘယ္သူရွိေသးလို႔လဲ? ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္း အမွိုက္လို လႊင့္ပစ္ခံခဲ့ရတာပဲေလ ..."
"ဟုတ္တယ္ ! မင္း ငါ့ေခါင္းကို ကြဲေၾကေအာင္ ရိုက္ခ်င္ေနသလိုပဲ ငါလည္း မင္းကို စြန္႔ပစ္ခ်င္တယ္ !"

သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရန္ျဖစ္ျငင္းခံုေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို စိတ္ပါဝင္စားစြာ ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ...ခႏၶာကိုယ္အား ညအိပ္ဝတ္စံုျဖင့္ ျခံဳထားတဲ့... ကုတင္ေဘး၌ ရပ္ေနေသာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ မိန္းမအား ခ်င္းစုယြဲ႕ ဖ်တ္ခနဲ ၾကည့္လိုက္၏။ ထိုသို႔ ၾကည့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခဏမွာပဲ သူမရဲ႕ ေဒါသေတြ ထပ္မံ ပြင့္ထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ လင္းေဟြ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ရိုက္ဖို႔ သူမရဲ႕လက္ကို ေျမႇာက္လိုက္သည္။