The Bad Boy's Love (Published under IndiePop)

Chapter 20: Changes

Candice's Point of View

GINISING NA NAMAN ako ng liwanag na galing sa labas. Wala naman dapat pinagkaiba ang umagang ito sa ibang umaga ko pero ngayon ang bigat ng pakiramdam ko.

Bumangon ako sa kama ko at naghilamos. Isang linggo na simula no'ng huling magkita kami ni Jeydon. Simula noon, wala na akong narinig mula sa kaniya. Ilang beses ko na siyang tinatawagan pero palagi niyang hindi sinasagot ang tawag ko. Wala rin siya sa bahay nila at wala raw nakakaalam kung nasaan siya.

"Candice, bumaba ka na at kakain na tayo," aya ni Yaya Linda. "Hinihintay ka na ni Skie."

"Opo, Yaya, nandiyan na."

Bago ako bumaba, tiningnan ko muna ang litrato namin ni Jeydon. Siguro binibigay niya lang sa akin ang bagay na hiniling ko sa kaniya, ang mapag-isa ako. Bakit ba ang tanga ko? Ginusto ko naman ito eh. Ako naman ang humiling na 'wag muna kaming mag-usap. Ako naman ang may gusto ng lahat ng ito kaya wala akong karapatan na masaktan.

Baka gusto niya rin na mapag-isa? O kaya baka natatakot lang siya na kausapin ako. Kung ano man 'yon, hindi ko alam.

Sinuot ko muli ang engagement ring na binigay ni Jeydon. Pinilit kong ngumiti kahit nahihirapan ako.

Pagbaba ko ng kwarto, lahat sila ay nakaupo na sa mesa at kumakain. Lahat sila nando'n maliban kay Kuya Charles.

"Mommy!" sigaw ni Skie.

"Good morning, baby," bati ko sa kaniya. Tumabi ako sa kaniya at agad akong kumuha ng makakain. "Kumusta ang tulog ng baby namin?" tanong ko.

"Okay lang. I miss Papa," malungkot niyang sabi. "Asan siya?" tanong niya.

Nagkatinginan kami ni Ate Serina. Hindi ko alam kung ano bang sasabihin ko kay Skie. Hindi ko rin kasi alam kung nasaan si Kuya. Walang sinong nakakaalam kahit na si Ate Serina.

"Skie, may work lang si Papa. Babalik din siya. Kumain ka na ha?" Tumango si Skie at patuloy na kumain.

Isa pa sa mga dahilan kung bakit ang bigat ng pakiramdam ko ay dahil kay Kuya. Noong gabi ng party ko, nagbalot siya ng mga gamit at umalis siya ng hindi man lang sinasabi kung saan siya pupunta at kung kailan siya babalik.

Nakuwento na sa akin ni Ate Serina ang nangyari. Kilala ko si Kuya at mataas ang pride niya. Iniisip ko na sobrang natapakan ang pride at ego niya kaya siya umalis. Ayoko naman siyang sisihin dahil nasaktan din siya. Umaasa na lang ako na maging maayos na ang lahat.

"Mama, mauna na ako. May trabaho pa po ako," paalam ko. Humarap ako kay Skie at binuhat ko siya. "Skie, uuwi na rin si Papa kaya 'wag ka na malungkot, ha? Bye-bye na. Mommy will go to work."

Hinalikan niya ako bago ako tuluyang makaalis. Sigurado naman akong miss na ni Kuya ang asawa at anak niya kaya hindi ako nawawalan ng pag-asa na malapit na rin siyang umuwi. Hindi ko nga lang alam kung anong mangyayari pagbalik niya sa bahay.

Habang nagmamaneho ako papunta sa trabaho, napahinto ako bigla sa park malapit sa amin dahil parang nakita ko ang likod ni Jeydon. Agad akong bumaba sa kotse ko. Hinanap ko siya pero wala siya. Siguro guni-guni ko lang iyon. Masyado ko na kasi siyang iniisip.

"Hija," may kung sino ang humawak sa kamay ko.

Nanlaki ang mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko no'ng makita ko siya.

"Meron—"

Pinutol ko agad ang sasabihin niya. "Huwag mo nang ituloy 'yan. Huwag mo na akong hulaan, Lola. Hindi ko 'yan kailangan." Naglakad agad ako palayo dahil sa takot pero hinabol niya ako.