[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၂၉ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၂၉
[ဗီဒီယို မွတ္တမ္းတင္ျခင္း - ၁]

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ မုန္႔ေလးမွာထားၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ရုတ္တရက္ သူမအနားမွာ လာထိုင္တဲ့ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္အား သတိျပဳမိသြားသည္။ သူမ အလိုအေလ်ာက္ပဲ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အႏွီလူမွာ ဘယ္သူမွမဟုတ္ သူမကို ျပံဳးျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့ ေမာ့ရႊီယြမ္ပဲ ျဖစ္ေလသည္။

"မေတြ႕ရတာၾကာၿပီေနာ္.. ဂ်ဴနီယာခ်င္း"

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ဘာမွေတာ့ ျပန္မေျပာမိလိုက္ေပမယ့္ စိတ္ထဲတြင္ ေတြးေနမိသည္မွာ ... "ဒီလို ျပံဳးတတ္တဲ့သူမ်ိဳးေတြက လူေကာင္းေတြ မဟုတ္ဘူး"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သတိရွိရွိနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မရႊင္မပ် ေျပာလိုက္သည္ ... "ကၽြန္မ ရွင့္ကို မသိဘူး"

သူမမွာ သူ႔ ပံုပန္းအသြင္အျပင္အား မွတ္မိေလသည္။ သူမေရွ႕တြင္ ထိုင္ေနေသာသူမွာ စြန္းေျမာင္းေျမာင္းႏွင့္ သြားစားသည့္ေန႔က ခ်န္းစီႏ်န္ေဘးတြင္ ထိုင္ေနခဲ့သူပင္ ျဖစ္သည္။

သူက ခ်န္းစီႏ်န္ႏွင့္ အတူတူ စားတဲ့အထိ ရင္းႏွီးသူျဖစ္သျဖင့္ သူမမွာ သူနဲ႔ မပက္သတ္ခ်င္ေပ။

ေမာ့ရႊီယြမ္က ခ်င္းစုယြဲ႕၏ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမရွိပဲ စိတ္အားထက္သန္ျခင္း ကင္းမဲ့မႈကို အလၽွင္အျမန္ သိရွိသြား၏။ သူက ျပံဳးလ်က္ ..  "မင္း ငါ့ကို တစ္ကယ္ မမွတ္မိတာလား?"

သူ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္ စူးစမ္းေလ့လာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕က မမွတ္မိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိသြားေလသည္။

ဒါေပမယ့္ ခ်င္းစုယြဲ႕က သူ႔ကို တကယ္ကို မသိတာျဖစ္သည္။

"ရွင္က?"

ေမာ့ရႊီယြမ္က စိတ္ရႈပ္စြာျဖင့္ အာေမဋိတ္သံ ျပဳလိုက္သည္ ... "ဟမ္?" သူေရွာ့ရသြားေခ်၏။ သူမက ဆက္ၿပီး သရုပ္ေဆာင္ခ်င္ေနေသးတာလား?

"ငါတုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မသိၾကဘူးေလ ... အဲဒါေၾကာင့္ အတူတူထိုင္ၾကဖို႔ မလိုပါဘူး ... ဒီေနရာမွာ ထိုင္ခံုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာပဲ ......" ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူမ၏ညာဖက္ရွိ ခံုေတြကိုပင္ ညႊန္ျပလိုက္ရင္း ရိုးရိုးသားသား ျပန္ေျဖလိုက္ေသးသည္။ ေမာ့ရႊီယြမ္၏ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အေတြးေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္က ျပည့္ႏွက္လာသည္။