tw // zelfmoordgedachten, verslaving en gender dysforie
disclaimer: dit is geschreven om het gevoel dat dysforie kan veroorzaken weer te geven en is daarom online gezet, niet om de aandacht maar om andere mensen te laten zien dat ze niet de enige zijn die dit voelen, aangezien er op wattpad niet zoveel wordt ingegaan op transgenders en dysforie (wat begrijpelijk is aangezien er niet zoveel trans mensen zijn)
dysforie maakte me zwak
schonk me een depressie
en angststoornis
en lachte hard
toen ik mezelf op de grond liet vallen
schreeuwde voortdurend in mijn hoofd
te vrouwelijk
niet mannelijk genoeg
zorgde ervoor dat ik mijn eigen huid
van mijn botten wilde rukken
wikkelde me in
fluisterde in mijn oren
dat het misschien maar beter was
als ik gewoon opgaf
maakte me wijs
dat alles was verloren
dus dat ik misschien gewoon
maar mijn ogen moest sluiten
dysforie was een martelaar
zorgde voor een oorlog
en voedde mijn verslaving
liet mijn lichaam langzaam
tegen zichzelf keren
en hield me niet tegen
toen ik niet meer mijn bed uitkwam
dysforie was mijn sluipmoordenaar
putte me uit vanbinnen
waarna de buitenkant snel zou volgen
gaf me geen moment rust
's nachts in mijn dromen
en de hele dag door
ik wil geen oorlog meer voeren
JE LEEST
ode aan de poëzie
PoetryIk hield van poëzie maar haatte haar ook. We waren beste vrienden en aartsvijanden tegelijkertijd. Maar zonder elkaar, nee dat konden we niet. [14+] Niet geschikt voor alle lezers: bevat verwijzingen naar zelfbeschadiging, zelfmoord, depressie, pani...
