Still fallin' for him

epiloog

Foto van Benz^

5 jaar later
{Jasmine}

Ik probeer mijn ketting te sluiten, maar het lukt niet.

"Waar gaan we naar toe?" Vraagt Aden, mijn schat.

"Dat zie je zo wel lieverd" zeg ik met een zachte glimlach.

Geen zorgen hoor, Aden is ons zoontje.  Het zoontje van Jason en mij.

Wanneer ik in de spiegel kijk, zie ik Jason de kamer binnen lopen.

"Klaar om te gaan schoonheid?" Vraagt hij en drukt een kus op mijn wang.

"Bijna, als je me even helpt?" Vraag ik lief.

Hij lacht en sluit het kettinkje met gemak. Daarna knuffelt hij me van achteren en kijkt naar ons weerspiegeling.

"Eerlijk,  wij zijn wel echt een mooi stel",  zegt hij. "Toch Aden?"

Aden knikt hevig, waarna Jason met zijn hand door Aden's haar gaat.

"Laten we gaan, anders komen we nog laat." Zegt Jason en loopt de deur uit.

Een paar minuten later lopen Aden en ik hand in hand naar de auto waar Jason al zit samen met ons dochtertje Destiny.

Het is allemaal heel snel gegaan, waardoor de afgelopen vijf  jaar op een waas lijkt.
Aden is nu vijf jaar en Destiny is net drie  geworden.
Het is echt fantastisch om mama te zijn, na die vreselijke bevallingen.

De bevalling van Destiny was erg zwaar. Ze kon niet ademen in het begin en we waren haar bijna kwijt, maar gelukkig zag Jason het op tijd en waarschuwde de zusters.
Ze heeft hierdoor af en toe last van een tekort aan zuurstof, maar als ze haar medicijnen op tijd krijgt, heeft ze er geen last meer van.

Aden is een lief  broertje voor Destiny en het maakt me gelukkig om ze samen te zien.
Destiny heeft bruin haar net als haar vader en Aden zwart net als zijn moeder.
Ze zijn een perfecte mix van Jason en mij.

Wanneer we allemaal zitten, begint de Chauffeur met rijden. Jason kijkt me met een glimlach aan en drukt een kus op mijn lippen.
De hele rit is het rustig. Het enige geluid dat te horen is, is dat van een speelgoedtelefoon van Aden.
Jason denkt waarschijnlijk aan het incident van vijf jaar terug. Ik zie het aan de blik in zijn ogen.

Na zo'n half uur zijn we aangekomen bij het huis van Ryan en Lyla
.
"Tante Jasmine!"  Roept Clarice en ze komt rennend naar me toe.

"Hey lieverd!" Zeg ik blij en geef haar een knuffel.

Clarice ziet er prachtig uit. Ze draagt een mooi zwart jurkje.

Ryan en Lyla komen aangelopen en na de begroeting stappen we allemaal in.

"En hoe is het met je  zwangerschaps- cravings?" Vraag ik aan Lyla.

"Slecht, ik heb alleen maar zin in chocola ." Zegt ze lacherig. Ze zit nu op 6 maanden.

Jason is druk in gesprek met Ryan en de kinderen spelen een zelfbedacht spelletje.

Na een tijdje zijn we aangekomen op onze bestemming. En iedereen staat daar al. Elizabeth, Drew, Vera en Nicolas, iedereen. De hele crew van Benz en Jason.
Het is lang geleden  dat ik ze allemaal bij elkaar heb gezien.

Het is vandaag namelijk precies vijf  jaar geleden dat Benz is overleden aan zijn verwondingen.
Tranen rollen over onze wangen.
Ja hij was een klootzak, maar elk slecht mens had zijn redenen om slecht te zijn. En hij heeft veel impact gehad op al onze levens.

Ik weet nog dat hij mij vertelde dat hij spijt had.
En ik vertelde hem dat ik hem vergeven had. En dat meen ik oprecht.

"Wat is dat mama?" Vraagt Aden.

"Daar ligt oom Benz en tante Abigail. Het is vijf jaar geleden dat hij overleed en zes dagen daarna stierf Abigail. Aan een gebroken hart, zeiden ze." Dat laatste spreekt Jason zachtjes uit.

Een gebroken hart, of aan haar verwondingen? Ik denk een combinatie van allebei.

Ik kan zien dat Aden het niet helemaal begrijpt, maar ja het is nog maar een kind.

Ik leg mijn witte roos op het graf van Benz. Bij hem is alles begonnen. Hij is de reden dat Jason moest beginnen met handelen.
Maar als dat niet was gebeurd, had ik hem nooit ontmoet, had hij mij nooit meegenomen, werden wij nooit verliefd en had ik mijn twee baby's  niet gehad.

Ik ben je dankbaar Benz.

Ik snap dat het vreemd klinkt, maar het is echt zo.
Vandaag is echt zo'n dag, dat ik besef hoe mijn leven is gegaan tot nu toe.
Ik heb veel achter moeten laten. Mijn leven, mijn familie, mijn kansen. Maar ik vind het niet zo erg als zou moeten.
En ik weet niet niet of dat verkeerde gedachtes zijn, maar ik ben blij.
Blij, en dankbaar voor wat ik nu heb.

Ik heb opnieuw kunnen beginnen. Ik kreeg een tweede kans, besef ik nu. Iets waar ik jaren lang voor had gesmeekt.
Ik zie nu pas in, dat dit alles een nieuw begin is...

Mijn verhaal eindigt niet hier. Het is pas net begonnen.

°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●

De Benz haters zullen blij zijn, en na lang nagedacht te hebben, zijn jullie favoriete personages nog in leven!

Laat weten wat je ervan vond, en hierbij eindigt dit verhaal officieel.

Er volgt nog een dankwoord, and That's it!
♥️

Voteee, commentt