[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၃၅ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၃၅ [နားလည္မႈလြဲျခင္း]

ေမာ့ရႊီယြမ္ ထင္မိသည္မွာ ဒီဘဝတြင္ ခ်န္းစီႏ်န္၏ ႏွလံုးသားကို လႈပ္ရွားႏိုင္သူဟာ ရွန္ဝမ္းယန္႔တစ္ေယာက္သာလၽွင္ ျဖစ္သည္ဟူ၍ပင္။

ႏွစ္ဦးသား ဝိုင္အနည္းငယ္ေလာက္ ထပ္ေသာက္ၿပီးသြားေသာအခါ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။

ခ်န္းစီႏ်န္ သူ႔တိုက္ခန္းကို ျပန္ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဝမ္ယဥ္းလင္ႏွင့္ အဝင္ဝ၌ ပက္ပင္းၾကံဳသည္။ သူမက သူ႔သားေလးကို ေစာင့္ေနသည္မွာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပင္ ရွိေနၿပီျဖစ္၏။ ခ်န္းစီႏ်န္က စိုးရြံ႕မႈေၾကာင့္ အခုန္ျမန္ေနေသာရင္ကို အနည္းငယ္ပြတ္ေခ်မိ၍ ျပံဳးျပလိုက္ကာ "မာမား ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ?"

ဝမ္ယဥ္းလင္မွာ သူမကိုယ္သူမ တမလြန္သို႔ပင္ ေျခတလွမ္း လွမ္းၿပီးေနၿပီဟု ခံစားရသည္အထိ ေဒါသထြက္ေနမိသည္။ သူမက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ "ငါသာဒီကို မလာဘူးဆိုရင္ ငါ့သားေလးကို တစ္လေလာက္ၾကာသြားရင္ေတာင္ မေတြ႕ရမွာ စိုးလို႔ေလ"

ခ်န္းစီႏ်န္က သူ႔ေခါင္းကို ပ်င္းတိပ်င္းရြဲ လွည့္လိုက္ကာ အေဝးသို႔ ေငးၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီလူႀကီးေတြ ဘာလုပ္ခ်င္ေနၾကမွန္း သူမသိေတာ့ေပ ... သူတို႔မွာ ဘာလုပ္စရာမွ မရွိပဲ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ေနၾကတာမို႔ သူ႔ကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ အလွည့္က်နဲ႔ စိုးရိမ္ပူပန္ေနၾကတာလား?

ဝမ္ယဥ္းလင္မွာ သူ႔သားေလးက စကားျပန္မေျပာပဲ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားေနသည့္ အမူအယာေပၚေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူမက သူ႔သားေလး ေငးၾကည့္ေနတဲ့ဆီကို လိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေဘးကပ္ရပ္ရွိအခန္းရဲ႕ အဝင္ေပါက္တြင္ သူ႔အၾကည့္တို႔မွာ မေရြ႕လ်ားပဲ စူးစိုက္ေငးေမာၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ေလ၏။ ထိုေနရာကို အနည္းငယ္ေလာက္ စိုက္ၾကည့္ၿပီးသြားေတာ့ သူမက ရုတ္တရက္ နားလည္သြားလ်က္ ... "မာမားတို႔ စီစဥ္ေပးတာကို လက္မခံပဲ လွည့္ျပန္သြားတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္က မင္းက ဒီေဘးကပ္ရပ္အခန္းက မိန္းကေလးကို ႏွစ္သက္ေနလို႔ေပါ့!"