I Can Hear Your Voice (Completed)

I Can Hear Your Voice-13(Z,U)

(Zawgyi)

" ေဟ့ ထေတာ့...."

ဝိုင္ မ်က္ႏွာဆီ ႐ိုက္ခတ္လာေသာေအးျမသည့္ခံစားမႈ.....။
လူးလြင့္သြားခဲ့သည့္ မ်က္ေတာင္ရွည္တို႔ႏွင့္အတူ နားနားကပ္ကာ ေျပာလိုက္သည့္ ခပ္ၾသၾသအသံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္မိသည္။ဝိုင့္မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ဟူးခနဲ မႈတ္ထုတ္႐ုံေလး မႈတ္ကာေျပာလိုက္ေလျခင္းျဖစ္မည္...။ၾကက္သီးေတြခဏခ်င္းပင္ ထလာခဲ့ကာ အသည္းတယားယား ခံစားမႈႀကီးကိုခံစားလိုက္ရ၏။

အိပ္ခ်င္ေနသည့္ အာ႐ုံေတြေတာင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့သည္။

" မင္း....ငါ့အခန္းထဲဘာဝင္လုပ္ေနတာလဲ..."
ဝိုင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာေမးမိသည္။ဒီေကာင္ ဝိုင့္အခန္းထဲေနေနၾကေပမယ့္ အခုကမတူေတာ့။ကုတင္ေပၚထိေတာင္ေရာက္လာေနၿပီမို႔ စိတ္ကနည္းနည္းေတာ့ တိုခ်င္သည္။

အခြင့္အေရးေပးေတာ့အကမ္းတတ္လာသည္ဟု ဆိုရမလား။ကုတင္ေပၚႀကီးထိ တက္လာၿပီး မထိတထိ လာစေနသည္ကိုေတာ့ ဝိုင္ မႏွစ္သက္ပါေလ။

" မင္းကို ဝင္ႏိုးေနတာေလ....အခ်ိန္လည္းၾကည့္ဦး...ေနေတာင္ မင္း ေခါင္းတည့္တည့္ေရာက္ေနၿပီ...ငါလည္း အေတာ္ပ်င္းေနၿပီ..."

သက္ျပင္းခပ္သဲ့သဲ့ခ်မိရင္း ကုတင္ေပၚက ဆင္းမိသည္။လက္စသတ္ေတာ့ ဒင္းက ပ်င္းလို႔ ဝိုင့္ အခန္းထဲေရာက္လာေနသည္ပဲ။

ဝိုင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာေတာ့ အေနာက္ကတေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနသည္ကို ခံစားမိသည္။ဒီေကာင္ ဝိုင့္အေပၚ တြယ္တာလြန္းသည္ပဲ။

ဝိုင္လည္းပဲ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ပထမဦးဆုံးရင္ဘတ္ထဲ ထည့္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။အခ်ိန္ၾကာလာေလေလ ေဒးဘတ္က ဝိုင့္အတြက္ အဓိပၸါယ္ရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေလေလျဖစ္သည္။

ေဒးဘတ္က ဝိုင္မျမင္ရ၊မထိေတြ႕ရေသာ္ျငား ရင္ထဲတိုးဝင္လာသည့္ သံေယာစဥ္အမ်ဥ္တန္းေလးတစ္ခုပင္။

" မင္းသူငယ္ခ်င္းေတာင္...ေက်ာင္းသြားၿပီ..."

ေျပာကလည္းေျပာခ်င္ မေျပာလည္းမေျပာရဲသည့္ အသံမ်ိဳး။တိမ္ဝင္သြားသည့္အသံႏွင့္ ေဒးဘတ္ ေျပာလာသည္။