Lullaby

020

claw
─────────────

Steilah

Sleep sleep sleep ~

Don’t lie too close to the edge of the bed ~

Or little grey wolf will come ~

And grab you by the flank, ~

Drag you into the woods ~

Underneath the willow root ~

Ano na naman to? Mukhang konti nalang at magwawala na ako dito. Gutom na gutom na ako. Tapos nakakainis pa yung naka music ngayon.

"Bakit ganito pa plinay nila? May theater play pala kunwari-" natigilan ako ng makita kong medyo namutla si Synver. Agad akong tumakbo papunta sa kanya at hinawakan yung mukha niya. His sweat are cold, hinawakan ko qng kamay niya at hinila pagilid.

Nakatayo kasi kami sa gitna ng bunyaw.

"Hey, Synver? What's wrong?" umiling lang siya pero napaupo agad siya.

Nataranta ako at tumabi agad sa kanya.

"Synver-" wait? He's crying.

Malakas kong hinablot ang kamay niya na nakatakip sa mukha niya. Hindi ko na hinintay na makita yung reaction niya kaya agad kong inilagay yung ulo niya sa dibdib ko at niyakap.

"Cry, just cry" hindi ko alam anong gagawin ko. This is my first time makitang umiyak ng biglaan si Synver. Siguro dahil ito sa kanta? The tune, I know it narinig ko ito sa nursery room dito.

The teacher sings this para matulog yung mga bata. Siguro naalala ni Synver yung mama niya. It's still hard to let go lalo na kung hanggang sa kasalukuyan ay pinapaalala ka parin sa bagay na gusto mo kalimutan.

"Sorry, hindi ko na kokontrol yung sarili ko. This song was also in my nightmares" marahan kong tinapik yung likod niya. He's still haunted by his past.

"There you are, kanina pa namin kayo hinahanap at nandito lang kayo nagyayakap-"

"Tumahimik ka Huero kung ayaw mong isubo ko ng buo sayo itong mais" nilakihin ng mata ni Huero si Hixiel at kinurot yung braso nito. Sisigaw na sana si Hixiel pero nagsalita si Synver.

"Sige mag away ulit kayo. Ipag uuntog ko yang ulo niyo eh" kumawala na si Synver sa yakap ko at pinahiran yung mata niya.

"Bakit pala kayo parang hinahabol ng mamatay tao?" tama, mukha silang basang sisiw. Basang basa yung buhok nila sa pawis and they looked stressed, well it's given.

"Iba kasi yung kutob namin. Ganitong ganito yung naramdaman namin nung time na may nangyari kay Hixiel" sumulpot si Rovier.

"Yeah, but for me mas nakakaba yung sa biik na ito. Well, nag iisa lang siya that time medyo patanga-" hindi na nagsalita si Hixiel at sinapak niya yung mais sa bibig ni Huero.

"Basta we felt something might happen kaya agad namin kayo hinanap para walang mapahamak sa atin. Tara na doon sa inupuan natin kanina. Nanduon si Miss Jinea at si Sir Tizero" paliwanag ni Rovier.