I Can Hear Your Voice-30(Z,U)

7.8K 1.1K 15
                                    

(zawgyi)

" ေဟာ့ေတာ္လင္းကဘယ္မွာက်န္ခဲ့တာလဲ..."

ကားေပၚကဆင္းလာေသာဝိုင္ႏွင့္ေသာ့္ကိုၾကည့္ကာ ပုလဲက အံအားသင့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ေရရြတ္လာသည္။ေသာ့္ကားေနာက္မွာ မိုးလင္းရဲ႕ ကားေလးတစ္ဆက္တည္း ေရာက္လာေလေတာ့ မိုးလင္းရဲ႕ကားကိုမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ၿပီး ပုလဲၾကည့္ျပန္သည္။

" ေသာ္ကေရးႀကီးသုတ္ပ်ာနဲ႔ထြက္သြားတယ္ ေဟာ အခုျပန္လာေတာ့ ဝိုင္နဲ႔...ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္လာၾကတာလဲ..."

" ေအး...ဒီလိုပဲ..."

" ဟဲ့ဒီလိုပဲကဘာလဲ...ေသခ်ာေျပာျပေလ...ဟဲ့မာလာငါး လုပ္စားဖို႔သြားဝယ္ၾကတာေလ
ဘာမွမပါလာၾကဘူးလား...နင္တို႔ဘာေတြျဖစ္လာၾကတာလဲ..."

ဘယ္ကဘယ္လိုစေျပာရမလဲ သံုးေယာက္လံုးမသိသျဖင့္ ပါးစပ္ပိတ္ကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ၾကသည္။

" မင္းတို႔...ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ..."

ဘိုေကာင္းလည္း ပုလဲအသံေၾကာင့္အနားကိုေရာက္လာကာခ်က္ခ်င္းေမးသည္။ဧည့္ခန္းမွာအားလံုးဝိုင္းထိုင္လိုက္ကာ ဝိုင္ကပဲ စခဲ့သည့္ဇာတ္ကိုေျပာျပရေတာ့သည္။

" ဟယ္...ဝိုင္ရယ္...ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ...ဒါေၾကာင့္လင္းကဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတာလား..."

ဝိုင္စကားသံအဆံုးမွာ ပုလဲကအထိတ္တလန္႔ႏွင့္ေျပာလာသည္။ဝိုင္လည္း သက္ျပင္းခ်ရံုကလြဲလို႔ ဘာစကားမွမေျပာႏိုင္။

" ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ...ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္...အခုတိုင္းဆိုဝိုင္အသက္အႏၲရာယ္ရွိေနတာေသခ်ာေနၿပီေပါ့.."

" တရားခံအစစ္ကလည္း လြတ္ေပးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...အခုဆိုဝိုင့္ေနာက္ကိုလည္း တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၿပီငါတို႔လစ္တာနဲ႔ဝိုင္ တစ္ခုခုျဖစ္မွာက်ိန္းေသေနၿပီ..."

" ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ..."

ပုလဲႏွင့္မိုးလင္းကသာတစ္ေယာက္ေမးတစ္ေယာက္ေျဖႏွင့္ေျပာေနၾကသည္။ဝိုင္အပါအဝင္ ေသာ္ရယ္၊ဘိုေကာင္းရယ္၊စစ္ေသြးရယ္ကနားေထာင္သူသက္သက္...။ေသာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့အေျဖတစ္ခုကိုအသည္းအသန္စဥ္းစားေနသည္။

I Can Hear Your Voice (Completed)Where stories live. Discover now