Titan Academy of Special Abilities

Chapter 5: The Leader and the Newbie

Chapter 5: The Leader and the Newbie

Pinagmasdan ko ang magiging kwarto ko. Isang kwartong mas malaki pa sa bahay ko o ni Lucas sa bayan. At puno ito ng mga gamit na kailanman ay hindi ko kayang bilhin.

"Feel at home. You are in the Pandora section of the castle. Tanging mga senior students lang ang nasa parteng ito," sabi ni Miss Aura habang nilalapag ang uniform na dala niya sa kama.

"We are not sure about your sizes yet kaya ang mga damit sa closet ay free size. Don't worry, ipinaalam ko na sa garment department ang kailangan mo. Before the end of the day, nandito na ang mga ito."

"Paano—"

"Breakfasts are taken in the hall. Lunch is in the cafeteria and dinner is your choice," sabi niya na hindi pa rin pinapansin ang sinabi ko. "Your schedule is on your bed. Don't worry, hindi ka masyadong mag-aaral. You just have to have trainings gaya ng mga kagrupo mo. Iba ang schedule n'yo kaysa sa mga normal students ng Titan Academy." Natahimik siya na para bang inaalala kung may nakalimutan siyang sabihin.

"Miss—"

"And yes, magkikita pa tayo mamaya. Ako ang isa sa mga adviser ng grupo. Let's see, ano pa ba?" Napatingin siya sa orasan. Six twenty-five na ng umaga. "I think that's all. Kailangan mo nang pumunta sa breakfast hall."

"Nang mag-isa?" tanong ko.

"Tinuro ko na kung saan makikita ang breakfast hall, hindi ba? I have to look presentable too, as a teacher. Kung may tanong ka, just approach me, okay? I have to go. Good luck."

Saka niya ako tuluyang iniwan sa kwarto.

Makalipas ng ilang minute, lumabas ako at naglakad sa hallway. Isa-isang naglalabasan sa mga kwartong nadadaanan ko ang mga estudyante ng Titan Academy. Karamihan sa kanila ay humihinto at napapatingin sa akin. Tila nagtataka at ngayon lang ako nakita.

Pumasok ako sa breakfast hall kung saan halos lahat ng mga estudyante ay roon papunta. Habang tumatagal ay mas lalo akong pinagtitinginan. Para akong nasa isang pagawaan ng mga porcelain na manika dahil sa ganda at puti ng mga taong nakikita ko. At lahat sila ay may nagtatakang expression sa kanilang mga mukha.

Nilibot ko ang tingin sa breakfast hall. Isa ito sa chamber ng kastilyo na mas malaki kaysa sa mga unang nakita ko. Hanggang kisame ang mga lumang bintana na binabalutan ng makakapal na mga kurtina. May chandelier din sa itaas na gawa sa crystal.

Isang mahabang mesa ang nasa harap at ilang banners ang nakasabit sa pader. Logo ng Hesperia ang nasa maroon na banner. Sa green banner nakalagay ang isang hindi familiar na logo. Ang gray banner naman ay para sa logo ng Titan Academy. Pinagmasdan ko ang huling banner at naalala ang crest. Alam kaya ng mga tao sa hall ang mga nangyari kagabi?

"Is she a new student?" narinig kong tanong ng isang babae.

"Maybe. Ngayon ko lang siya nakita," sagot ng kasama niya.

Ngayon lang ako nakatapak sa lugar na puno ng mga taong hindi ko pinangarap na makasama. Lahat sila ay mukhang perpekto, magaganda at mayayaman. Malayong malayo sila sa akin. Hindi ako makahinga.

Nagpatuloy ako sa paglalakad nang hindi pinapansin ang mga tingin nila. May apat na mahahabang table sa hall kung saan kailangan kong maghanap ng mauupuan. Nakabase ang kulay ng mga mesa sa uniform ng mga estudyante. Ang mga freshmen ay nakasuot ng maroon na uniporme. Ang mga sophomore naman ay brown. Juniors wear navy blue and seniors wear gray.

Pinuntahan ko agad ang magiging table ko. Naglakad ako sa gitna ng mga tao na walang ginawa kundi pagtinginan ako. Ngayon lang ba sila nakakita ng bagong estudyante? Bumuntonghininga ako at nagpatuloy sa paglalakad. Hanggang sa biglang may sumigaw.