*iyi okumalar :)
Ders bitiminde yanımda ki kız uçarak gitmişti. Sanki virüslüydük. Gözüm istemsizce Aksay'a kayıyordu. Yanındaki kız da kalkıp gitmişti. Önde öylece tek başına oturuyordu.
Hem ne demişti de yerini değiştirmişti bu?
Sınıfın bize karşı duruşu belliydi. Tek başına öylece dururken kalbimdeki baskıyla küfrettim.
Geçmiyordu bir türlü.
Yerimden kalkıp sınıftan çıktım. Kaldıkça baskı artıyordu. Sınıftan çıktığımda yanıma bir kız gelmişti.
Siması tanıdıktı.
"Sima seni kütüphanede bekliyor"
iyi ki Sima demiştik. Kıza "Neden?" dediğimde dudaklarını dişledi.
Karşımda rahat olan bir tip kalmamıştı.
"Konuşacakmış"
"Sözlü mü?" dedim.
Eğer kavgaya çağırıyorsa çok mutlu olurdum. Sinirimi atmaya ihtiyacım vardı.
"Of söyledim işte" deyip yanımdan ayrıldı.
Arkasından bakmayı kesip koridorda ilerledim. Sima'nın derdi neydi acaba? Hem kütüphane neredeydi amk. Yoldan birine sorduktan sonra üst kata çıktım. Okulun giymediğim yerlerini keşfediyordum sayesinde. Kütüphane yazan yere girdiğimde içerisini boş beklemiyordum. Tek bir tane bile kitap yoktu. Okulumuz ne kadar bilinçliydi yine.
Sima oturduğu yerden kalktı. Derse gelmemişti. Burda bekliyordu demek ki.
Titrek bir sesle "Günaydın" demişti.
Kaşlarımı kaldırdım. İlk defa normal bir şekilde konuşmaya başlamıştı. Yanına gittiğimde yüzünün solgun olduğunu gördüm. Hiç makyaj yapmamıştı. Göz altları da kıpkırmızıydı.
Kolu da hala sargılıydı.
"Günaydın?" deyip karşısına oturdum. O da oturmuştu.
Hayalkırıklığı, kavgaya falan çağırmış gibi değildi.
"Seni buraya çağırma nedenimi merak ediyorsundur" dedi.
Yüzüme bakmıyordu.
"Eh yani?" deyip sandalyede yayıldım.
Cazgır kıza ne olmuştu böyle? Yüzüme baktığında, cidden kötü göründüğünü fark ettim. Gülümseye çalıştı.
"Dedikoduları duydun mu?"
Okula girdiğim gibi duymuştum. Gerçi detayları bilmiyordum. Kafamı salladığımda eliyle yüzünü kapadı. Ağlamaya başladığında kaşlarımı çattım. Vicdanım falan sızlamıyordu ama bir nebze bu haline üzülmüş olabilirdim.
Ya da üzülmemiştim. Emin değildim. Ağlayan birini görünce otomatikmen yumuşuyordum sadece.
"Herkes duydu"
İyice ağlamaya başlarken elimi eline uzattım.
"Sakin ol" dedim.
Bir kaç gün önce yumruk attığım kızı, şimdi sakinleştirmeye çalıştığım konusunu görmezden gelmeye çalıştım.
Ellerini yüzünden çekerken "O arkadaşın yüzünden" dedi.
"Saçma sapan şeyler söyledi. Herkes duydu."
Aklıma direk Yaren gelmişti. Onunla konuştuğunu biliyordum. Ne dediğini ben duymamıştım.
"Bizi sevgili sanıyorlar" dediğinde ise az çok tahmin ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)
RomanceTAMAMLANDI Erkeklerle dolu bir meslek lisesinde okumuştum, kızlarla dolu bir kız lisesinde de okumuştum. Hatta yüzme bilmeyenlerle dolu bir denizcilik lisesinde de okumuştum. O kadar lise gezdikten sonra da en sonunda bu koleje toslamıştım. "Ne yani...
