KIZIL 👑

SON

SEVMEK BEDEL İSTER

NerEde kaldın Bora? Son bir kez daha saatime baktım. Bugün geleceğine dair söz vermişti. O halde neden hala gelmemişti. İçeriden çağırılınca bir kez daha arkama baktım. Ne gelen vardı ne de giden... Oysa bugün bebeğimizin cinsiyetini öğrenecektik. Elim karnımda derin bir nefes alarak içeriye girdim. Kapıyı kapattığımda doktor hanım uzanmamı istemişti. Bende söylediğini yaparak uzandım. Karnımı açtığımda soğuk jelle kapıya bakmayı kesip doktora bakışlarımı çevirmiştim.

Doktor bana cinsiyetini söylemeden önce lütfen söylemeyin şuan hazır değilim, demiştim. Ben Bora ile aynı anda öğrenmek istiyordum. Belki de acil bir işi çıktığı için gelememişti. Doktor anlayışla karşılayarak hiçbir şey söylememişti. Sadece bana bebeğimin fotoğrafını verip gelişimi hakkında bilgiler vermiş muayene bitince ise üzgün surat dışarıya çıkmıştım.

Etrafıma baktığımda çiftleri gördüm. Hepsinde bir heyecan sıralarını bekliyorlardı. Bende belki Bora gelirse doktordan rica ederiz diye pencere kenarına oturup tekrardan Bora'yı beklemeye koyuldum. Beş on dakika derken hala gelmemişti. Bende gelip geçen anne adaylarına ve eşlerinin elini bir an için olsun bırakmayan babalara bakıyordum.

Bora bana kalırsa Emre'nin vurulmasının ardından çok değişmişti. Benimle eskisi gibi ilgilenmiyordu. Başlarda tek başına yoruluyor diye düşünürken artık Emre de artık eski sağlığına kavuşmuş eski işlerinin başına dönmüştü. O halde eskisi kadar yoğun olmaması gerekiyordu değil mi? Elimi karnıma götürdüğümde gözlerimi kapattım. Sadece bundan iki hafta önce Eda ve Emre tatile gitmişti. Bende okulumuz tatile girdi bizde gidelim bebek doğduğunda bu fırsatı bulamayabilir dememe rağmen işleri bahane etmişti.

Ben bazen çok mu şey istiyordum. Kendi kocamla vakit geçirmeyi istemem suç muydu? Burnumu çekiştirip gözlerimi açtığımda Bora ile göz göze geldim. Onu görmemle kalp atışım değişmiş hemen gözyaşlarımı elimle silmiştim. Bora da hiç vakit kaybetmeden yanıma gelerek oturdu. "Sevgilim geç kalmadım değil mi?"diye sordu. Elimden tutarken yutkundum. Bora nefes nefese kalmış gibi konuşuyordu.

"Geç kaldın doktorun yanından çıkalı çok oldu." Ondan gözlerimi alıp önüme baktığımda diğer çiftlerin bizden tafra baktığını görmüştüm.

"Cinsiyetini öğrendin mi? Bahar, güzelim bana bakar mısın? İnan işlerim çok yoğundu yoksa daha erken gelmeye çalışmaz mıydım?"Burnumu çekiştirince omuz silktim. Ben öyle fazla nazlı biri değildim. Ona aşırı kapris yapıp bunaltmıyordum. Sadece bebeğimizin cinsiyetini öğrenirken yanımda olmasını istemiştim.

"Bugün buraya beraber geliriz diye hayal etmiştim. Sırf işlerin aksamasın diye de randevuyu öğleden sonra aldım. Peki, sen ne yaptın önce arayıp şoförle gitmemi söyledin sonra da geç kaldın... Ben eve gitmek istiyorum kalkalım mı?"

Ayağa kalktığımda Bora kimseye aldırış etmeden şefkatle elimden tuttu. "Hayatım bebeğimizin cinsiyetini söyleyecek misin?" Yutkunarak omuz silktim. "Bende bilmiyorum sana nasıl söyleyebilirim."

"Ne yani doktorun yanına girmedin mi? Tabi ya bizimkisi kendini göstermedi. Şükür ki göstermemiş yoksa sen bir ömür boyu bunu başıma kalkıp dururdun. Hadi gel bebeğimizin cinsiyetini öğrenelim." Bora elimden tutup doktorun odasına çekiştirirken o sırada içerideki hamile kadın çıkmış. Bora da kapıyı vurmadan içeriye dalarak doktora ricada bulunmuştu. Doktor Hanımsa anlayışla karşılayarak tekrar oturmamı istedi. Bende söylenileni yaparak tekrardan uzanmıştım. Doktor Hanım ilk önce kalp atışlarını dinletip sonra da müjdeyi verdi.

Oğlumuz olacaktı. Bora odasından çıktığımız andan itibaren oğlum diyor başka bir şey demiyordu. Neden sürekli tekrarladığını sorduğumda ise dilinin alışmasını sağlamak onlarca kez tekrarladığını söylemişti. Tabi bu yol boyunca sorduğum tek soruydu. Çünkü gerçekten ona çok kırgındım. Sadece bugün geç kaldığı için değil haftalardır bana takındığı tavrı yüzünden böyleydim.