"အားရို႕… ေတာ္ေတာ္လွတယ္ေနာ္…"
"ငါတို႔အိမ္ေတာ္မွာ မဂၤလာပဲြ ရွိေတာ့မယ္ထင္တယ္…."
"ဘာလဲ… ဘာလုိ႔လဲ… မင္းသား ၃က တကယ္ႀကီး လက္ထပ္မလို႔လား…"
"အိုက္ယား…. ဒုကၡပဲ…. င့ါအသည္း ကြဲပါၿပီ…"
"အရွင္က တကယ္ႀကီးပဲ…"
"နင္တို႔ေတြ စကားေျပာဆင္ျခင္ၾကဦး… ျမန္ျမန္…. ငါတို႔ အခန္းျပင္ရဦးမွာ မဟုတ္လား…"
ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားၾကရင္း ေရရြတ္သြားၾကေသာ အေစခံမေလးတို႔ စကားသံကို မို႔ရန္ၾကားေနရသည္။ သူမ တစြန္းတစၾကားလိုက္သည့္အတြက္ သူတို႔ေျပာေနသည့္ အေၾကာင္းရင္းက ဘာမွန္းမသိေခ်။ သူမအနား ျဖတ္သြားသည့္ အေစခံတစ္ဦးကို လွမ္းေခၚၿပီး
"ေဟ့…. အိမ္ေတာ္မွာ မဂၤလာေဆာင္ရွိလို႔လား…"
"ဟမ္… မဂၤလာေဆာင္… မရွိပါဘူး…"
"ဒါဆို အေစခံမေလးေတြ ေျပာေနတာက ဘာႀကီးလဲ…"
"ေအာ္…. အရွင္က အိမ္ေတာ္ကို အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ေခၚလာတယ္… ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေခ်ာတာ… နတ္သမီးေလး နတ္သက္ေၾကြလာတဲ့အတိုင္းပဲ… လွခ်က္က ကမ္းကုန္ပဲ… တစ္ခါမွ ဒီလိုအလွမ်ိဳး မျမင္ဖူးဘူး… နင္လည္း သြားၾကည့္သင့္တယ္… အခုဆို ဧည့္ခန္းမွာ ရွိေနဦးမယ္ထင္တယ္…."
"နင္သိလား… အရွင္က မိန္းကေလးဧည့္သည္ တစ္ခါမွ မေခၚလာဖူးဘူး…. ၿပီးေတာ့ အဲဒီနတ္သမီးလွလွေလးက အိမ္ေတာ္မွာပဲ ေနမွာတဲ့…."
"ဟုတ္လား… ငါလည္းသြားၾကည့္ဦးမယ္…"
"ျမန္ျမန္သြားၾကည့္…."
မို႔ရန္ မဆိုင္းမတြပင္ ဧည့္ေဆာင္သို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။ ဧည့္ခန္းသို႔ မဝင္မီ အေစခံတစ္ဦး လာပို႔ေနသည့္ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ေတာင္းၿပီး ခန္းမထဲ ဝင္သြားသည္။ ခန္းမတြင္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးကိုသာ ျမင္ရသည့္အတြက္ သူတို႔ေျပာေနသည့္ မိန္းကေလးျဖစ္မည္ထင္သည္။ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး
"ဒီကဧည့္သည္… လက္ဖက္ရည္ သံုးေဆာင္ပါဦး… ဟင္…. အမယဲ့…"
"ရန္ရန္…. မင္း….. ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီေရာက္ေနတာလဲ…"
"အမယဲ့ကေရာ… သူတို႔ေျပာေနတဲ့ မိန္းမလွေလးက အမလား…."
"တို႔က…"
"မင္းနဲ႔ ဖန္းယဲ့က သိေနတာလား…."
မို႔ရန္ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။ ဟြာရွန္႔ကိုျမင္ေတာ့ အရိုအေသျပဳလုုိက္ကာ
YOU ARE READING
ၾကင္ယာေတာ္ "မို႔ရန္"
Historical Fictionအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက တကယ္ပဲ ရွိတာလား.... ပတ္ဝန္းက်င္က လႈပ္ရွားသြားလာေနသည့္ လူမ်ားက သူမကို "ဒါတကယ္ဟုတ္တယ္" ဟု ေျပာေနသလိုလို... မ်က္ဝန္းတို႔ကို မွိတ္လိုက္သည္... "မျဖစ္ႏိုင္တာ..." (BL မဟုတ္ပါ :\ ) (My OC)
