Bilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin?
(Görüldü.) ✔✔
Kamer: Sanane?
Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem...
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌙
Yalnız mutlu sonlarla taçlandırılmış masallarda basit bir figüran dâhi olmaya razıydım, her zaman.
Zirâ, gerçek yaşamda mutlu sonların ardından muhakkak başka problemler yahut acı dolu sahneler peşi sıra gelir, sonsuzluk kavramının olmadığı hayatta her daim başka sonlar mevcuttu.
Kapısının önünde dikildiğim dairenin çelik kapısına ürkekçe bakarken işaret parmağımı güçlükle zile uzattım, birkaç kez çaldı. Apartman görevlisinden Galip'in evde olmadığını öğrensem de yılların travması olsa gerek bizzat şahit olmadan inanmam imkansızdı.
Zile ardarda basmama rağmen kapının açılmadığını fark ettiğimde görevliden aldığım yedek anahtarı delikte yerine ittim ve bir tur çevirdim. Çelik kapı kilidin açılması ile aralanırken evden kaçarken çıplak oldiğunu fark etmediğim ayaklarıma Kamer'in verdiği terlikleri çıkardım, içeri girdim. Kapıyı kapatmadım, yalnız olduğumu bilsem de kapının açık oluşu ödlek varlığıma cesaret veriyordu.
Adımlarımı oyalanmadan kendime ait odama yönlendirdim, uzun bir koridorun sonrasında açık kapısını gördüm. Derin bir nefes aldım. Ciğerlerime üşüşen alkolün iğrenç kokusu yaşadığım dakikaların gerçekliğini bir kez daha anımsattı, irkildim.
Galip'le olan evliliğim kadar leş bir gerçekti...
Onun nikahında geçirdiğim azap dolu günler kadar korkunç bir gerçekti...
Başımı iki yana sallayarak zihnime doluşan düşünceleri dağıttım. Kapıyı elimle biraz daha açtım, devrilmiş koltuğun cüssesine hüzünle bakan elalarımı kuşatan göz yaşlarımı zapt etmeye çabaladım. Burnumu seslice çektim.
Sevince geçecekti...
Geçiyordu...
Tek kapaklı küçük gardırobun kapaklarını araladım, alt raftaki çantamı aldım ve eşyalarımı katlama gereği görmeden tıka basa içerisine doldurdum. İki yıl öncesi gelirken yanımda getirdiğim kadarını alacaktım yalnızca, fazlasına tamâh edecek kadar alçalmamıştım.
Orta boyuttaki çantamı ancak dolduran kıyafetlerimi hazırladıktan sonra odanın kapısına yöneldim ve sıkıca kapattım. Eşyalarımı hazırlarken ayırdığım mavi sweati üzerimden çıkardığım bluzun yerine giydim, yakın tonlarda bir kot pantolon ve beyaz bir hırkayı da hızla giyindim. Çekmecelerden elime gelen şal ve boneyi de saçlarıma örtmemin ardından çoraplarımı ve ayakkabılarımı da ayağıma geçirdim.
Hazırladığım çantanın sapına sıska parmaklarımı sıkıca dolayıp odanın çıkışına yöneldim, kapattığım kapıyı aralarken başımı sağ omzumun üzerinden odama çevirdim, son kez.
