!Unicode!
"Hello....ကိုကို....သဲတို့ဆေးရုံရှေ့မှာ"
"....."
"အိုခေ ကိုကို...တမင်အစောလာတာ"
"....."
"ဟုတ် ကိုကို"
"ဘာတဲ့ လဲ"
ဖုန်းချပြီး ဇိမ်းဘက်လှည့်ကာ
"ကိုကိုကဂျူတီထွက်ဖို့ နာရီဝက်လိုသေးတယ်တဲ့ အထဲမှာလာစောင့်နေတဲ့"
"ဒါဆိုလဲအထဲထိသွားတာပေါ့"
ကားပါကင်ထိုးပြီး ဆေးရုံထဲဝင်လာရင်း
"အမလေး.... နေကလဲပူလိုက်တာဟယ်"
"နေပူထဲထွက်လာပြီး ပူမှာပေါ့ဟ"
လမ်းလျှောက်လာရင်း ကောင်တာရောက်တော့
"အစ်မ နှလုံးအထူးကုဆောင်ကဘယ်ဘက်လဲ"
"ညာဘက်တန်းတန်းသွား ပြီးရင်ဘယ်ဘက်ပြန်ချိုးပြီးတန်းတန်းသွား ကျောက်ကပ်ဆောင်ကျော်ရင် ရောက်ပြီညီမ"
"ဟုတ် ကျေးဇူး"
ကောင်တာက nurse မလေးပြောတဲ့အတိုင်းလျှောက်သွားရင်း နှလုံးဆောင်ဘက်ရောက်တော ကောင်တာနားမှာလက်မှတ်ထိုးနေတဲ့ ချစ်ရတဲ့ကိုကို
"ကိုကို"
အပြေးသွားဖက်ရင်း ချွဲနေတဲ့နှိုင်းကို ခေါင်းလေးသပ်ပေးရင်း
"ကိုကိုကလွမ်းနေတာသိရဲ့လား"
" ဟွန်း...ခုမှ...အဆောင်တော့တစ်ရက်မှမလာဘဲနဲ့များ"
"အဟမ်း..."
လူနာတွေ nurse တွေရှေ့ မဆောင်ဘဲ အကဲပိုနေတဲ့ ရှေ့ကအတွဲကို အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ ချောင်းဟန့်ပြီး
"ဒီနားမှာလူတွေရှိတယ်ဆိုတာလဲသတိထားဦး"
"သဲ ဒီမှာခဏထိုင်နေဦး ကိုကိုလက်မှတ်ထိုးပြီးလူနာတွေကိုစစ်လိုက်ဦးမယ်နော်"
"ဟုတ်ကိုကို"
"အဟမ်း"
ဘေးနားလာထိုင်တဲ့နှိုင်းကို ချောင်းဟန့်ပြီး
"ဘာလဲ...အစောသွားမယ်ဆိုတာ ဒီလာပြီး ဒီဆရာဝန်ကကျွန်မအပိုင်ပါဆိုပြီး ပိုင်ဆိုင်ကြောင်းလာပြတာလား"
