Leo and Aries

Chapter 18

[Chapter 18]

Hindi ko mabilang kung ilang beses ako napapabuntong-hininga habang nakatitig sa salamin. Kanina pa ako tapos mag-ayos at magbihis pero hindi ko alam kung anong gagawin ko sa buhok ko. Sa huli, tinali ko na lang para mas malinis tingnan.

Kinuha ko na ang bag ko at lumabas ng kwarto. Sinama ni mama si Axel sa art activity na programa ng barangay namin. Mag-dadrawing at mag-papaint ang mga bata, i-didisplay sa barangay hall ang mga artwork nila.

Sinara ko na ang bahay at naglakad patungo sa kalsada. Nauna sa sinehan si Adrian, sinabi ko sa kaniya kagabi na hindi kami pwedeng magsabay kung dalawa lang kami dahil siguradong magtataka ang mga kapitbahay namin na wala sila Leo at Gian.

Bukod doon, kaya ko rin sinabi na mauna an siya roon ay dahil nagdadalawang-isip pa rin ako kung tutuloy baa ko o hindi. Kailangan ko pa ng mahabang oras para makapag-isip-isip. Ilang sandali pa, napatigil ako sa paglalakad nang marinig ko ang boses ni lolo Gil.

"Oh, Aries, saan ka pupunta?" nakangiti nitong tanong, nagdidilig siya ng halaman sa harap ng bahay nila. Napahigpit ang hawak ko sa bag, baka biglang lumabas si Leo sa bahay nila. "Ah, s-sa bayan po" sinubukan kong ngumiti, hindi dapat ako nauutal ng ganito.

"O'siya, mag-iingat ka, hija" ngiti ni lolo Gil saka naglakad papasok sa loob ng bahay nila. Sinundan ko pa siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa loob. May iilang tao sa loob ng cassette tape shop nila, siguradong busy ngayon si Leo.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa madaanan ko ang bahay nila Gian. Siguradong buong araw lang nakahilata ngayon sa kama si Gian habang nagbabasa ng mga paborito niyang komiks. Binilisan ko na rin ang paglalakad ko sa pangamba na makita niya ako.

Pagdating ko sa gilid ng kalsada, ilang minuto pa akong naghintay sa waiting shed bago may dumating na jeep. Mabilis lang ang byahe at karamihan sa mga tao ay nakasuot din ng maayos, bestida sa mga babae, polo naman sa mga lalaki. Base sa kanilang pananamit, mukhang magsisimba sila ngayon.

Hindi nagtagal narating na namin ang bayan. Tumigil ang jeep sa terminal, kani-kaniya na kaming lakad patungo sa aming mga pupuntahan. Malayo pa lang ay natanaw ko na ang sinehan na siyang pinakamalaking gusali dito sa bayan. May mga mini grocery, butika, pasalubong shop, salon, barber shop at kung anu-ano pa.

Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatayo sa labas ng sinehan. Kanina ko pa pinapanood ang mga taong labas-pasok sa sinehan. Kanina pa naghihintay sa loob si Adrian, ang huli niyang mensahe sa'kin sa pager ay nasa tabi siya ng tindahan ng popcorn.

Napahinga na ako ng malalim saka naglakad papasok sa sinehan. Malayo pa lang ay natanaw ko na si Adrian na nakatayo sa tabi ng tindahan ng popcorn. Napatulala ako sa suot niya, halos magkapareho kami kahit wala naman kaming usapan na dapat terno ang susuotin namin. Agad siyang kumaway ng makita ako, dali-dali siyang lumapit sa'kin habang nakangiti.

"Akala ko ma-lalate ka" panimula niya, hindi ako nakapagsalita agad. Alam kong hindi normal na punahin ko ngayon kung gaano kayos ang hitsura niya pero hindi ko mapigilang mapansin ang dating niya ngayon.

"A-ano bang papanoorin natin?" sa wakas nagawa ko nang magsalita. Napahawak na lang din ako sa lalamunan ko na parang natutuyo na. Idagdag pa ang puso ko na hindi ko mapaliwanag ang kaba. Siguro dahil hindi ako sanay sa mga ganitong bagay na hindi naman dapat namin ginagawa ng kaming dalawa.

Kinakabahan lang siguro ako kasi baka may makakita sa'ming dalawa na kaklase namin o kakilala. "Ikaw ang pumili" ngiti niya, napaiwas na lang ako ng tingin. Hindi talaga normal 'to.

"Aries, naalala mo 'yung sinabi ko sayo kagabi? 'Yung bago tayo umakyat sa stage?" tanong niya, napatingin muli ako sa kaniya. nakatayo lang kami sa gitna kung saan naglalakad sa iba't ibang direksyon ang mga tao.