Düşman sınıflar (Devamı)

61#🍁

Elindeki fotoğrafla odada dururken Azra birşey bulamayarak eli boş içeri girdi.İçeride Asel'i elindeki fotoğrafla ağlamış bir biçimde bulmayı elbetteki beklemiyordu.Koşar adımlarla arkadaşının yanına giderek gözünü bir dakka bile elindeki fotoğraftan ayırmayan arkadaşının kendisini farketmesi için elini omzuna koyup "Neden ağladın bu fotoğrafta seni ağlatacak kadar ne oldu?"diye sordu

İçindekileri tek tek dökmek istiyordu.Artık içine atamıyordu o kadar çok soruyla dolmuştu ki kendini hafifletmek adına konuşmaya başladı.

"Arda'nın ablasını ve bana söylediklerini hatırlıyorsun değil mi?"

"Evet hatırlıyorum ama sen sonra abinin söylediklerinden sonra bana kendini daha iyi hissettiğini kabuslarının son bulduğunu söylemedin mi?"

Azra da şaşkındı arkadaşının bu durumda görmek onu da üzüyordu.Bazı şeylere anlam vermek istiyordu ama o konuşmadığı sürece bu oldukça zordu.

"Bugün beni görmeye gelmiş"

Olaylar şimdi yerine oturmaya başlıyordu.Arkadaşının göz yaşlarına sebep olanda oydu nedense bu öfkelenmesine sebep oluyordu tam iyi oldu iyileşecek derken yine herşey sarpasarıyordu.

"Abim onunla görüşüp benden uzak durmasını söylemiş"

"Bencede iyi yapmış o kadının seni ne hale getirdiğine bak abin doğru kararı vermiş ama kadın yüzsüz gibi senle konuşmaya çalıştığına inanamıyorum"

"Anlamıyorsun Azra bundan bana bahsedebilirdi ama etmedi"

İçinde abisine karşı şüphe tohumları bir kere girmişti.Ona olan güveni sarsılmış artık tek istediği sorularının cevaplanmasıydı.

"Eee bunda ne var?Seni üzmek istememiş"

"Sorun bundan bahsedip bahsetmemesi değil.Allah kahretsin ki kadın bana söylediklerinde hepsinde haklı çıkıyor"diyerek yanaklarından düşen yaşlara mani olamamıştı.Azra'ysa daha çok şaşkındı.Ne olup bittiğine anlam veremiyordu

"Ne dedi sana Asel?"

"Rüyaların hepsi gerçek dedi"

"Bunun yalan olduğunu biliyoruz sen dedin hatta abin bile dedi böyle birşey olsa ailen olarak bizde bilirdik diye"

Asel artık ağlamıyor kahkaha atıyordu.İyi değildi bunun farkındaydı aklındaki sorular cevaplanmadığı sürece iyide olamacaktı.

"Asel"

Azra endişeliydi arkadaşı şuan kendini bilmez hareketler sergilerken o ne yapacağına karar veremiyordu.Abisine haber vermelimiydi?Yoksa düzelmesini mi beklemeliydi?Asel kadar onun da kafası karışıktı

"Bende öyle sanıyordum ama biliyor musun bu elimde tuttuğum fotoğraf o gördüğüm rüyaların öylesine bir rüya olmadığının kanıtı"

Gözlerini Asel'den ayırıp elinde tuttuğu fotoğrafa baktı.Pembe elbisesiyle kameraya gülümseyen kızın Asel'in küçüklük fotoğrafı olduğunu biliyordu.Yanında duran erkek çocukta büyük ihtimalle abisi, çocukların boyuna gelmek için dizlerinin üstüsüne çökmüş adam da babasıydı peki bunda nasıl bir gariplik var ki bunu kanıt olarak görebiliyordu.Aile tablosuyla dolu sıradan bir fotoğraftı sadece,hala Asel'in söylediklerine bir anlam veremiyordu.

"Ailenle dolu bir fotoğraf nasıl bir kanıt içeriyor olabilir"

Gözlerindeki kızarıklara rağmen arkadaşına dikti gözlerini elindeki fotoğrafı havaya kaldırarak eliyle çocukların ortalarında duran adamı gösterdi "Bu kim?" Azra birşeyleri anlamakta zorluk çekiyordu.Kendi babasını kendisine kim olduğunu mu soruyordu?