Kabanata 4
Date
The night was overall horrifying. The silence after our banters lasted. At kaunting usapan na lang dahil tuwing humahaba ang usapan namin, naiirita lang lalo ako sa kanya.
Paglabas sa hotel, nakahawak siya sa baywang ko, inaalalayan ko. I let him. I give the audience a show. Lalo na't kitang-kita ang mga nagsibalingang leeg sa amin palabas doon.
"So our schedule for tomorrow is the fitting?"
"Yeah," I said boredly.
Nasa loob na kami ng sasakyan at pauwi na. Ihahatid niya ako sa amin. Nakasulyap siya habang nagta-traffic, samantalang diretso naman ang tingin ko.
"And the dessert testing," dagdag ko dahil naaalala pa ang mga detalyeng nakita ko sa schedule ko.
"I'll drop by your house after work. For the dessert testing, just do it yourself. Hindi ako mahilig doon at may meeting pa ako sa hapon. Gabi pa ang bisita ko sa inyo."
Pairap ko siyang nilingon, naiirita na naman. Diretso na ang tingin niya sa kalsada dahil sa pagmamaneho at hindi niya alam na halos patayin ko na siya sa titig ko ngayon.
Hindi pa ako kailanman kinasal pero I always think that these things are done by the couple. Kung sa bagay, bakit pa ako mag-eexpect sa kanya? Bukod sa asshole siya, hindi naman totoo 'tong lahat kaya pakialam niya sa mga ganoon?
Umaga sa sumunod na araw ang dessert testing. Sinamahan ako ni Mama habang nilalatag ng mga caterer ang offer nila sa amin. Tumulong na rin si Mama sa akin dahil siguro napansin niyang wala ako sa mood. Hindi na rin siya nagtanong. It's not as if I'm getting married with the love of my life. I'm not excited or even interested.
Nagpahinga kami para sa lunch at tumanggap ulit ng bisita sa hapon. It was my family's designer. Mom's dress was already made at gagawan na lang ng kaunting adjustments. Most of our dresses were ready to wear because it was a wedding done hastily. At ang alam ko, ngayon din ang dating ng Vera Wang ko.
"This is fine but this one, I want to remove," si Mama. "There's too much swarovsky, I don't want it."
Bored in the sofa as I watched all the other gowns hung near us, I sighed. May naisip tuloy ako.
"How about Royce's mom, Ma?" hindi ko na napigilang magtanong.
I haven't met his family at wala rin akong nakita sa schedule ko na ganoon pero inisip kong baka naman nakaligtaan ko lang.
Nilingon ako ni Mama, nanlalaki ang mga mata na para bang may mali akong nasabi. Ang kausap niyang seamstress ay namilog din ang mga mata.
"The neckline is already fine. That is all. Dito muna kayo. We will welcome Sky's dress. Naroon na yata sa gate," si Mama at agad na tumayo.
Naglahad siya ng kamay sa akin. Ibinigay ko naman sa kanya at mabilis niya akong hinila palayo roon. Nang tuluyan na kaming nakalayo ay 'tsaka niya ako hinarap.
"Sky, don't ask things like that in front of many people," she whispered even when we are already alone and far from the crowd.
"Huh? Why? I was just curious."
"Royce's parents are dead. Matagal na. Wala rin siyang kapatid kaya kung may dadalo sa kasal, distant relative na lang."
My eyes widened. I didn't know that. I didn't actually expect that. I grew up with a complete family... a big one, at that. With a big extended family, too. Kaya lagi kong iniisip na ganoon para sa lahat. Hindi ko man lang naiisip na bukod sa ganoong arrangement sa pamilya, may ganitong tulad kay Royce. Hindi ako nakapagsalita.
