[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၈၅ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၈၅
[မင္းရဲ႕ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တာ - ၁]

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ကားျပတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္မွ ရင္းႏွီးသလိုရွိေပမယ့္ သိပ္ရင္းႏွီးမေနသည့္ ရႈခင္းအား ၾကည့္ေနရင္း ယခုလက္ရွိ အေျခအေနဟာ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးဆန္းေနသည္ဟု ခံစားေနရ၏။

ခ်န္းစီႏ်န္မွာ ကားေမာင္းျခင္းတြင္သာ လံုးလံုးလ်ားလ်ားကို အာရံုစူးစိုက္ထားလ်က္ သူမကေတာ့ အျပင္ဘက္ရႈခင္းမ်ားကို ေငးေမာၾကည့္ေနၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးႏွင့္ ရွေခ်ာင္းတို႔ ႏွစ္ဦးမွာေတာ့ ဟိုအေၾကာင္း သည္အေၾကာင္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားစျမည္ေျပာဆိုေနၾကသည္။

မေဖာ္ျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထူးဆန္းလွေသာ အေျခအေနႀကီးမွာ ညစာ စားၿပီးသြားသည္အထိ ျဖစ္ကာ ခ်င္းစုယြဲ႕တစ္ေယာက္ အရသာ ေပါ့ပ်က္ေနေသာ အစားအေသာက္အား စားၿပီးသြားေသာအခါ သူမ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခ်န္းစီႏ်န္ထံမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ေနရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမတို႔တေတြ စားေသာက္ဆိုင္မွ အထြက္တြင္ မေမၽွာ္လင့္ပဲ ခ်န္းစီႏ်န္မွ ေျပာလိုက္သည္ "ကားထဲဝင္"

ခ်င္းစုယြဲ႕ ... "အမ္?"

ခ်န္းစီႏ်န္က ရွေခ်ာင္းအား ဖ်တ္ခနဲ ၾကည့္လ်က္ "အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ ရွ က ရွန္က်င္းၿမိဳ႕ကို ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူးလား? အဲဒါဆိုရင္ ကိုယ္တို႔က ဒီၿမိဳ႕ကို လိုက္ပတ္ျပတဲ့ အိမ္ရွင္ေတြအျဖစ္ ျပဳမူေပးသင့္တယ္ေလ"

ခ်န္းစီႏ်န္က "ကိုယ္တို႔" ဟု သံုးႏႈန္းလိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြဟာေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕ထံသို႔ တည့္တည့္ စိုက္ၾကည့္လို႔ေန၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕ခမ်ာမွာေတာ့ သူ႔အၾကည့္ေၾကာင့္ သူမ၏ ဦးေရျပားေတြပင္ ထံုက်င္သြားသည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒီစကားမွာ 'ကိုယ္တို႔'ဆိုတာႀကီးက ပါမေနသင့္ဘူးေလေနာ္!

သူမက သူ႔ရဲ႕ၾကင္နာမႈကို မလိုအပ္ေပ! ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ ျငင္းပယ္လိုက္ဖို႔ ျပင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက "ေကာင္းသားပဲ! ငါတို႔ ေရွာင္ရွကို ဘယ္ကို လိုက္ျပေပးရမလဲဆိုတာ ငါလည္း သိခ်င္ေနမိတယ္ ... ဒီလိုဆိုမွေတာ့ အားႏ်န္ကိုပဲ တာဝန္ေပးရေတာ့မွာပဲ"