MAMA'S Boy

MAMA's Boy
Part-25

ရာစုနှင့် ဈာန် ညဆယ့်တစ်နာရီလောက်မှ နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာခဲ့လေသည်
ဈာန် ကားမောင်းနေရင်း ဘေးကအကောင်ပေါက်က်ုကြည့်လိုက်တော့ လည်ပင်းမှ သူပေးထားသည့်အမှတ်အသားနီရဲရဲလေးတွေ နဲ့လိုက်ဖက်လွန်းစွာရှိနေလေသည်

ရာစု ကားအပြင်ဘက်ကို ကြည့်လိုက်လာရင်း သူ့ကိုတယောက်ယောက်ကြည့်နေသလို ခံစားရ၍ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုကသူ့ကို ရီဝေဝေနှင့်ကြည့်နေလေသည် ရာစုမနေတတ်စွာ မျက်လုံးချင်းစုံနေရာကို အကြည့်လွှဲလိုက်သည်နှင့် ကားကအမှောင်ကျသည့် နေရာတွင်တုန့်ခနဲရပ်သွားလေသည်

"ဘာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို"

ဈာန် သူ့အား မျက်နှာရဲရဲလေးနှင့်ကြည့်ပြီးမေးနေသော ထိုအကောင်ပေါက်ကြောင့် ကြမ်းရမ်းချင်စိတ်ကပိုလာလေသည်

ညအမှောင်ကျသည့်အပြင် လူရှင်းသည့်လမ်းဖြစ်သည့်အတွတ် ရာစု နည်းနည်းတော့ကြောက်သည် ကိုကိုကလည်း သူ့ကိုကြည့်နေသည်မှာ စားတော့ဝါးတော့မလိုပင်

ဈာန် ထိုကောင်သေးလေးနား ကပ်သွားပြီး ပါးလေးကို လက်ဖြင့်မထိတထိလေးကိုင်လိုက်သည် နူးညံ့နေသည့်ပါးလေးက အကြမ်းပတမ်းနီရဲတွတ်သည်အထိ နမ်းပစ်ချင်စရာလေး

ပါးမှတဆင့် နှုတ်ခမ်းစူလုံးလုံးလေးကို အသာကိုင်လိုက်တော့ ကိုယ်လေးကတုန်ခနဲ ဈာန်ခေါင်းကို ဖြေးဖြေးချင်းစောင်းကာ သူလေး၏ နှုတ်ခမ်းဆီသို့ ချဉ်းကပ်သွားလိုက်သည်

နှုတ်ခမ်းပါးလေးနဲ့ ထိမိသည်နှင့် ထိုနှုတ်ခမ်းလေး၏နူးညံ့မှုက လက်မလွှတ်ချင်စရာ ကျွန်တော်ပိုတိုးပြီး စုပ်ယူနေမိသည်ထင် လက်ကလေးတွေက ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကိုအသာတွန်းနေသည်ကို သိသော်လည်း မသိယောင်ဆောင်ပြ ပိုတိုးစုပ်ယူလိုက်သည်

"ဟင့် ကို ပြွတ်စ် ကို အင်းးးး"

"ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် အွန်းးးး အင့်"

တိတ်ဆိတ်နေသည့်ကားထဲ နှုတ်ခမ်းချင်းပွတ်တိုက်သံက ပိုကျယ်လောင်လာလေသည် ဈာန်၏နှုတ်ခမ်းများကို နှုတ်ခမ်းမှ လည်ပင်းသို့ကူးပြောင်းလိုက်သည်