Part-7 ( Unicode)

5.7K 499 2
                                    

မိသားစု တွေ့ဆုံပွဲသာဆိုတယ် စိုင်းမင်းခွန်းသော်
ဆိုသည့် အန်ကယ်ဦးသန့်ဇင်၏ သားကို
လုံး၀ မတွေ့ခဲ့ရ..၊ အပေါ်မှာ ရှိရက်နဲ့
လုံး၀ ဆင်းမလာတာဆိုတော့ ထူးထူးတို့နှင့်
မတွေ့ချင်လို့ တမင်ဆင်းမလာတာ
ပေါ်လွင်နေသည်။ထို့ကြောင့်  ထူးထူးတို့ကို
မကြည်ဖြူတာ သေချာသလောက်ရှိနေသည်။

ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို အသူရာ့အား
ပြောချင်လှပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကျောင်းရောက်တော့
အတိုးချ ပြောဖြစ်တော့သည်။

"ဘယ်လို ..! ဘယ်လို..!!
နင့် ထီးပိုင်ရှင်က မော်လမင်းဟန် ..?
ဟုတ်လား...?"

ထူးထူး ခေါင်းညိတ်လိုက်တော့ အသူရာက ...

"တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ ထူးရယ်....၊
နင်တို့က ဖူးစာ ပါတာပါ ဟယ်.... ၊
ကျောင်းလဲ တူနေတယ်၊ ခုလဲ ကြည့်၊
ထပ်တွေ့ ကြပြန်ပြီ၊ ဒါနဲ့ ...သူက နင့်ကို တော့
မမှတ်မိတော့ဘူး ထင်တယ်နော်..."

"ဘယ်မှတ်မိပါ့မလဲ ဟာ...
သူ့အတွက် ငါက ဖြတ်လျှောက်သာသာပဲလေ....
ငါလေ.. သူ့ကို တွေ့ရင် အရမ်းပျော်သွားမယ်
ထင်တာ ...၊ ဒါပေမယ့် တကယ်လဲ
တွေ့ကော ကြောက်စိတ်နဲ့ စိုးရိမ်စိတ်က
ပိုများလာတယ်... "

"နင်ကလဲ လုပ်ပြီ....၊
တွေဝေမနေနဲ့ မြန်မြန် ဆွဲစိတော့၊
ဘောစိ နော် ဟွန်းဟွန်း...."

အသူရာကလဲ ဒါပဲ၊
ဘောစိဖြစ်နေတာကြောင့်သာ ထူးထူး
ဒီလိုဖြစ်နေရတာ သူမသိလေရော့သလား... ။
ဘောစိသာ မဟုတ်ခဲ့ပါလျှင်
ထူးထူး ပိုပျော်မိမည် ထင်သည်။

"နင်ကလေ ၊ အဲ့ဟာပဲ တွေးနေတာ..."

"တွေးရမှာပေါ့.... ပိုက်ဆံက လောကမှာ
ဘယ်လောက် အရေးကြီးလိုက်လဲ၊
ငါသာဆိုလဲ ဘောစိ ပဲ ရှာယူမှာ..."

ထူးထူး မဲ့ပြလိုက်သည်။
ပိုက်ဆံထက် အရေးကြီးတာတွေ
အများကြီးရှိသေးတယ်ဆိုတာကို
အသူရာ မသိဘူးလား။

"ဒါနဲ့ သူ့သားကို မတွေ့ခဲ့ဘူးပေါ့...?.."

"အင်း မတွေ့ခဲ့ဘူး....၊ 
ရှိရက်နဲ့ ဆင်းမလာတာ... ၊
ငါတို့ကို ကြည်ဖြူပုံမရဘူး.. ၊ .
ဦးသန့်ဇင်ကတော့ အရမ်းကို
သဘောကောင်းပြီး လူငယ်လေးလိုပဲ
ပေါ့ပါးတက်ကြွနေတာ...."

ဒဏ္ရာWhere stories live. Discover now