26

1.7K 105 17
                                    

Wat vooraf ging: "Kom hier" zegt hij en knuffelt me terug.

Meryem:
"Schat, heb je alles?" vraagt m'n moeder, ik knik. "Ja mama ik heb alles" zeg ik glimlachend. Ze geeft me een strakke knuffel en een kus op m'n voorhoofd. "Veel plezier en maak veel foto's met Latif" fluistert ze in m'n oor "grappig, mama" fluister ik terug. Ze moet lachen "ik maak maar een grapje" zegt ze met een glimlach.

"Let goed op jezelf he?" zegt m'n vader en omhelst me, "ja baba, altijd" zeg ik glimlachend. "Ik ben niks voor niks kickbokser geworden he?" zeg ik lachend, hij geeft me een knipoog en ook een kus op m'n voorhoofd. "Over een weekje zijn we inshAllah ook in Turkije", ik knik "inshAllah".

De bel gaat. Ik open de deur en zie Latif en Bilal voor de deur staan. Ze kijken me allebei met een bigsmile aan. "Waarom zijn jullie zo blij?" vraag ik verbaast en krijg een glimlach op m'n gezicht, ze halen beide hun schouders op en lopen naar binnen. Bilal geeft m'n vader een brohuge en m'n moeder een knuffel. Hetzelfde doet Latif ook bij m'n vader en m'n moeder. "Let goed op m'n dochter" zegt m'n vader tegen Latif "komt goed amca (oom, niet als een echte oom)" zegt Latif en glimlacht naar m'n vader. M'n vader knikt.

"Het wordt tijd" zegt Latif, ik geef iedereen nog een laatste knuffel en loopt met 1 koffer de deur uit. De andere koffer draagt Illias. Bilal legt de 2 koffers in de kofferbak en gaat achter z'n stuur zitten. "Veel plezier schat! We zien je over een weekje" zegt Medina "dankjewel! Tot over een week" zeg ik en stap achter in.

Latif stapt ook in.Trouwens Bilal gaat ook mee en Arif ook, Illias kon helaas niet mee, omdat hij veel te regelen had. "En tortelduifjes, hoe gaat het met jullie?" vraagt Bilal lachend, "heb je het tegen mij? Want ik voel me niet echt aangesproken" zeg ik geïrriteerd. Hij geeft een stoot aan Latif en begint te lachen "hou je bek Bilal" hoor ik Latif mompelen. "Wat hebben jullie gister gedaan? Was het leuk?" vraagt hij en ik weet duidelijk dat hij het heeft over dat ik achter Latif aan ging.

"Helemaal niks!" sist Latif, "hebben jullie gezoend?" gaat Bilal kinderachtig verder. Allebei negeren we zijn domme vraag. "Dat betekent dat jullie hebben gezoend" gaat Bilal door, een diepe zucht verlaat onze mond. Hij begint te lachen, "Bilal ga rijden, voordat ik je hoek!" zegt Latif boos tegen hem. "Ja ja het was maar een grapje hoor" zegt hij lachend en parkeert de auto in de parkeergarage van Schiphol.

We stappen alle 3 uit en ik pak m'n 2 koffers. "Pak jij maar een wagen, dan hoef je die 2 koffers niet te dragen" zegt Latif, ik knik en zie een paar wagens achterelkaar staan. Ik pak er 1 en rijd naar de auto. De jongens laden hun koffers uit en leggen het op de wagen. Latif legt de mijne ook op de wagen en neemt de wagen over.

We ontmoeten met Arif in de Starbucks. Daar nemen we alle 4 een lekkere koude koffie. "Is het lekker?" vraagt Latif, terwijl hij naast me gaat zitten. Ik knik en neem een slokje van de koude koffie. Arif en Bilal gaan ergens anders zitten en kijken ons lachend aan. Latif ziet het en krijgt ook een lach op z'n gezicht. Ik integendeel niet.

"Wanneer moeten we gaan inchecken?" vraag ik "over een half uurtje denk ik" zegt Latif en neemt een slokje van z'n koude koffie. Weer knik ik en ga op m'n telefoon. Ik app in onze familie groepsapp dat we veilig zijn aangekomen op Schiphol

"Goed dat je hun appt" hoor ik Latif zeggen "moet wel" zeg ik en glimlach. Hij glimlacht terug, wat me een fijn gevoel geeft. "Wij gaan weg tortelduifjes!" zegt Bilal "als jullie het zo leuk hebben, mogen jullie blijven" plaagt Arif. "Hey wacht op mij!" schreeuw ik en ren achter hun aan. Hetzelfde doet Latif ook.

We checken in en een medewerker en een piloot begeleiden ons naar de privévliegtuig. Het is een best groot vliegtuig. "Neem alvast plaats, de vlucht begint over een kwartier" zegt een piloot. We knikken en ik stap langzaam de vliegtuig in. Het was er mooi vanbinnen. We nemen plaats, iedereen zat achterelkaar. Ik had een  plekje vrij, omdat ik alleen wou zitten, zodat ik ook kon liggen. De documentairemaker, cameraman, geluidsman etc stappen ook in.

"Jij bent de welbekende Meryem el Yousfi!" zegt de documentairemaker en geeft me een hand. "Ik ben Taner Yilmaz, jouw documentairemaker" zegt hij en glimlacht, "leuk je te ontmoeten" zeg ik en doe m'n oortjes in. Ik leun tegen de koude raam aan en leg m'n voeten op de andere stoel en ga liggen.

"Fijne reis" hoor ik Latif achter me fluisteren, ik draai m'n hoofd om en kijk hem tussen de twee stoelen aan. "Jij ook" zeg ik glimlachend.


VERGEET NIET TE STEMMEN EN TE REAGEREN!!!

VoorgelogenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu