Hamlet

1. Perde | 4. Sahne

(Nöbet yerindeki set.)

(Hamlet, Horatio ve Marcellus girer.)

HAMLET

Rüzgâr kötü ısırıyor, çok soğuk.

HORATIO

Azgın, acı bir hava.

HAMLET

Saat kaç oldu?

HORATIO

Daha on iki olmadı sanırım.

MARCELLUS

Oldu, çaldı demin.

HORATIO

Sahi? Ben duymadım. Yakın öyleyse

Hayaletin dolaşma vakti.

(Boru sesleri duyulur ve iki top atılır.)

Bu da ne oluyor, efendimiz?

HAMLET

Kral uyumuyor bu gece; kadeh tokuşturuyor,

Vur patlasın, çal oynasın cümbüş ediyor;

Ren şarabını her devirişinde de

Davullar borular kıyameti koparıp böyle

Ne yaman içtiğini anlatıyorlar âleme.

HORATIO

Bir âdet mi bu?

HAMLET

Evet, âdet olmasına âdettir;

Ama ben ne kadar burada doğmuş,

Burada yetişmiş de olsam, doğrusu,

Bu âdete uymamayı daha şerefli buluyorum

Uymaktan. Bu saçma cümbüşler, doğuda batıda

Söz getiriyor bize bütün milletlerden,

Sarhoş diyorlar bize, domuz diye

Kirletiyorlar milletimizin adını.

Kazandığımız zaferler ne kadar parlak da olsa.

Şanımızın özünü iliğini kemiriyor bu halimiz.

İnsanın kendisi için de böyledir bu;

Çok kez bir kusur olur yaradılışında,

Suçu da yoktur bunda,

Kendi seçmemiştir çünkü doğuşunu.

Olur a, pek aşırı bir öfkeye kapılıp

Aklın duvarlarını yıkar geçirir,

Ya da ciğerlerine işlemiş bir alışkanlık

Gelir berbat eder en güzel davranışlarını.

Evet, tabiatından ya da bahtından gelen

Bir tek kusurla damgalandı mı insan

Başka değerleriyle bir melek olsa,

Bir insanın olabileceği kadar büyük olsa,

Yalnız o kusurundan ötürü

Düşer insanların gözünden.

Bir damla kötülük en soylu varlığı

Lekeler ve yıkar bile bazen.

(Hayalet girer.)

HORATIO