Hamlet

2. Perde | 2. Sahne

(Şatoda bir oda.)

(Boru sesleri. Kral ve Kraliçe, arkalarında Rosencrantz, Guildenstern ve başkaları girer.)

KRAL

Hoş geldiniz, aziz Rosencrantz, siz de Guildenstern!

Sizleri hem göreceğimiz geldiği için

Hem yardımlarınıza muhtaç olduğumuz için

Böyle sabırsızca çağırttık yanımıza.

Duymuşsunuzdur: Hamlet bambaşka bir Hamlet oldu.

Bambaşka diyorum, çünkü artık

Ne içi ne dışı benziyor eskisine.

Ne olabilir kestiremiyoruz bir türlü

Onu böyle kendi olmaktan çıkaran,

Babasının ölümünden de fazla.

Sizler ki onunla büyüdünüz ta küçükten

Yaşça, başça yakınsınız bu kadar,

Sarayımızda kalmanızı dilerim bir süre;

Sizlerle eğlentilere katılır belki.

Bu arada siz de fırsat düşünce

İpuçları arayıp anlamaya çalışırsınız:

Bilmediğimiz bir derdi vardır da belki

Bilince çaresini bulabiliriz.

KRALİÇE

Baylar, sizleri sık sık anardı Hamlet.

Sizin kadar bağlı olduğu

Başka bir insan daha yoktur, eminim.

Nezaket ve iyi niyetinizle lütfedip

Bizlere biraz vaktinizi bağışlarsanız,

Bize yardım etmiş, umut vermiş olursunuz.

Bir kral hafızasında yer edecek

Minnetlerimizi kazanırsınız kalmakla.

ROSENCRANTZ

Siz iki haşmetlimizin,

Başımız üstündeki yerinizden,

Dilek değil buyruktur bize

Karşı durulmaz istekleri.

GUILDENSTERN

İkimiz de buyruğunuzdayız;

Elimizden ne gelirse, candan yürekten

Hazırız sunmaya hizmetinize.

KRAL

Teşekkürler, Rosencrantz ve nazik Guildenstern .

KRALİÇE

Teşekkürler, Guildenstern ve nazik Rosencrantz.

Yalvarırım size, hemen gidin görün,

Tanınmaz hale gelen oğlumu...

Biriniz götürsün bayları Hamlet'in yanına,

GUILDENSTERN

Dileriz Tanrıdan hoşlansın, fayda görsün

Gelişimizden, hizmete girişimizden.

KRALİÇE

Ne iyi olurdu... inşallah!

(Rosencrantz ve Guildenstern birkaç hizmetçiyle çıkar. Polonius girer.)