Θηραμένης x Κριτίας One-Shots

●▬▬▬▬๑4๑▬▬▬▬▬●

Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται σε εναν "ιό" αλλά σε καμία περιπτωση δε θέλω να διακωμωδήσω την κατασταση που επικρατεί αυτή τη στιγμη.

Μείνετε σπίτι και να πλένετε τα χέρια σας.

--

Ήταν μια συνηθισμένη μέρα για τον Κριτία. Δουλειά, σπίτι, επίσκεψη στους φιλους του και πάει λέγοντας. Φυσικά,ο ιός είχε κάνει τις μετακινήσεις του λίγο πιο δύσκολες αλλά παρόλα αυτά συνέχιζε να ζει τη ζωή του κανονικά.

Κάθονταν στο σαλόνι του Θηραμένη, πίνοντας το τσάι του, το οποίο μόνο ο Θηραμένης μπορούσε να φτιάξει όπως του άρεσε. Όταν άκουσε την εντολή της κυβέρνησης, όμως, κόντεψε να πνιγεί.

''Όλοι οι πολίτες με εξαίρεση τους βασικούς εργαζομένους να παραμείνουν εκεί που βρίσκονται μέχρι νεωτέρας. Αν βρίσκονται έξω, να μετακινηθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται σε κάποιο φιλικό σπίτι. Απολύτως κανείς να μη βγει έξω. Δυστυχώς τα μέτρα άργησαν να εφαρμοστούν σωστά και πλέον δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από αυτήν. Όσοι πολίτες δεν έχουν τα απαραίτητα, όπως τρόφιμα ή είδη υγιεινής, παρακαλούμε να επικοινωνήσουν στο.. ''

Ο Κριτίας σε αυτό το σημείο έπαψε να ακούει, μιας και είχε στραβοκαταπιεί το τσάι του και έβηχε μανιοδώς.

Ένιωσε το χέρι του Θηραμένη να του χτυπάει την πλάτη και τον άκουσε να λέει σχεδόν γελώντας "Έλα, δεν είναι τόσο άσχημα, θα μπορούσες να είχες παγιδευτεί στο σπίτι του Σάτυρου ή του Μνησιθείδη."

Αφού σταμάτησε να βήχει, άφησε κάτω το φλιτζάνι του και ανοιγόκλεισε τα μάτια του που είχαν βουρκώσει.

''Τόσο πολύ δε με συμπαθείς πια;'' τον ρώτησε ο Θηραμένης με ένα χαμόγελο στα χείλη του αλλά κάτι άλλο στα μάτια του που ο Κριτίας δε μπορούσε να προσδιορίσει.

''Δεν είναι αυτό. Το ξες ότι δεν είναι αυτό. Απλά..'' ο Κριτίας ξεροκατάπιε. Έπρεπε να συγκρατήσει τον εαυτό του, αλλά ήταν πιο δύσκολο από όσο περίμενε. ''Απλά δε μπορώ να μην είμαι σπίτι μου''

Ο Θηραμένης έγνεψε, αλλά δεν έδειχνε να τον πίστευε

''Ισως πρέπει να φύγω, τώρα που είναι νωρίς. Κανείς δε θα μπορούσε να ξέρει πως ήμουν ήδη μέσα όταν άκουσα την ανακοίνωση.''

''Κριτία.'' αποκρίθηκε ο Θηραμένης με έναν αυστηρό τόνο που δεν ειχε ξανακούσει ο Κριτίας ''Εδώ και πόσες μέρες δεν παίρνεις τα κατάλληλα μέτρα. Αυτή η ανεύθυνη συμπεριφορά σταματάει εδώ και τώρα. Φταίω και εγώ βέβαια, γιατί δεν έκανα κάτι για να σε σταματήσω, όμως τέρμα πια. Θα μείνεις εδώ μπας και μάθεις το μάθημά σου.''