🌾

Bir gün gelir misin bilmiyorum gönlümün kuşu. Şu sıralar bütün kelebeklerin kanadı kırık, çoğu kozadan çıkamadı. Nerdeyim, nasılım bilmiyorum. Tek bildiğim kanadı kırık kelebekler ölürken elimden hiçbir şey gelmediği için kendimden nefret ediyor oluşum. Gökyüzüne bakıyorum çaresizce. İçim sökülüp dağılıyor. Bana ne bıraktın bu akşam? Sesini duysam kalbim durup, sağır olacakmış gibi hissediyorum. Kendi kendime kızıyorum. Her defasında son anlatışım bu derken yine kendimi sana yazarken buluyorum. Ben daha çok yazarım kalp özüm, bir sana yazamam ama seni çok yazarım. Nasıl özledim bilmezsin. Yanındaki kokunu benim kadar seviyor mu? Dokumaya kıyabiliyor mu bebek tenine, aklımdan çıkmıyor içimden nasıl çıksın sevgin. Bende böyle yaşamaya çalışıyorum işte. Herşeye sensizlik demeden.