The Charm

Chapter 48

Chapter 48

Malapit na ako sa kwarto nang narinig ko ang malakas na kalabog nang bumukas na pinto. Nilingon ko ito at nakatayo siya roon.

"Don't you know how to lock the door?" he asked, and strode towards me. "Paano kapag may bigla na lang pumasok dito na hindi n'yo kilala?"

He stopped in front of me with his impassive expression.

"President, gusto kong magpahinga," pakiusap ko. I averted my gaze from him and sighed.

Tinalikuran niya ako at tumungo siya sa sala. He sat on the sofa and crossed his long legs.

"Hindi ako aalis dito nang hindi tayo nakakapag-usap. Kanina mo pa ako iniiwasan sa school!" mariin niyang sabi.

Sinundan ko siya at umupo ako sa kanyang tapat. Inangat ko ang mukha at nagtama ang aming mga mata.

"Anong kailangan nating pag-usapan?" tanong ko. "'Yong nangyari kaninang umaga? Meave kissing you on the cheek, is that it?"

Hindi siya nagsalita, napangisi ako.

"Gusto mong marinig mula sa bibig ko kung anong masasabi ko? All right! I'll be honest! I didn't like what she did! Sino ba namang girlfriend ang matutuwa na makitang hinahalikan ng ibang babae ang boyfriend niya?"

Bumagsak ang tingin ko sa aking mga palad at mapaklang ngumiti. Naramdaman ko ang pagtayo niya at paglapit sa akin. Itinuon niya ang kamay sa sofa at hinawakan ang baba ko. Hinagilap niya ang mga mata ko.

Inalis ko ang kamay niya at tumayo. Lumipat ako sa kaninang inuupuan niya. "At ang kay Sir Gael, dinala niya rito ang bag ko dahil naiwan ko sa faculty room."

Sariwang-sariwa sa isip ko ang mga nangyari sa akin sa school hanggang dito sa bahay, at hindi ko mapigilan ang matakot.

"Wala akong dapat i-explain sa nakita mo kanina dahil wala akong ginawa na dapat mong ikagalit. Pero kung nagagalit ka dahil pinuntahan ako ni Sir Gael, then okay. Hindi ko hawak ang nararamdaman mo."

Ipinagpatuloy ko ang pagsasalita.

"I couldn't come to you earlier 'cause I don't want to worry you." Nag-init ang mga mata ko. Tumingala ako, pinipigilan ang emosyon. "I had a panic attack, Aegeus. And I don't know what exactly the trigger is."

Ramdam ko ang tuon niyang pakikinig sa akin.

"If you want to find out more about what I am experiencing, you can talk to Faerie. Ayokong sa akin mismo manggaling."

Tumunghay ako nang wala akong narinig mula sa kanya. Nakatitig lang siya sa akin na tila binabalanse sa utak ang mga sinabi ko.

I rose from my seat and was about to leave him, but he held my hand. Mahigpit niya akong niyakap, hindi ko na nasupil ang pagkawala ng mga luha mula sa mga mata ko, lalo na nang hinaplos niya ang likuran ko.

Sobs escaped my mouth as he pressed my head into his chest. "Nahihirapan akong intindihin ang sarili ko. Ilang taon na akong lumalaban at maraming beses ko na rin naisipan na sumuko."

Nanginginig ang mga balikat ko. Mas lalo akong napaluha nang halikan niya 'yon.

"I'm here, Amity. I'm here, shh," he said repeatedly. Inalalayan niya akong umupo at inihilig niya ako sa dibdib niya.

"This is one of the reasons why I tried to avoid you before. Pero nakakainis dahil kahit anong gawin ko, parang may lubid na humihila sa akin papunta sa 'yo."

I felt his eyes on me. Ipinikit ko ang mga mata at muling pumatak ang mga luha ko.

Pinunasan niya ang mga ito. "Naiintindihan ko na ngayon."