By Michael Juha
getmybox@hotmail.com
fb: Michael Juha Full
------------------------------------
Napakamot na ako ng aking ulo. Parang determinado talaga siyang magpalit kami ng t-shirt.
"Ano?"
At napa-"amfff" naman ako. "Mateo naman eh! Upo ka na nga! Grabe naman!" pagmamaktol ko pa.
"Payag ka na?"
Ano pa bang magagawa ko kundi, "S-sige" ang taranta ko ring sagot.
"Ok... good. Akala ko ayaw mo talaga sa t-shirt ko."
"Tange! Wala akong karapatang mag-inarte no." sabay tanggal din na aking t-shirt at ibinigay na iyon sa kanya.
At nagpalit nga kami ng t-shirt, sa loob ng restaurant sa harap ng aming mesa, sa gitna ng mga taong kumakain din. At ang t-shirt niyang isinuot ko, ang bango-bango! Sa t-shirt pa lang nakakain-love na! At siya, kahit marumi ang t-shirt na suot, ang guwapo-guwapo pa rin! At hindi niya ininda ito. Parang wala lang sa kanya. Parang sobrang confident niya sa sarili.
"Wow!" Sa isip ko lang. "Sa kapogian niya, kahit anong damit ang isusuot ay babagay!"
"O... siguro naman ay hindi ka na nahihiya niyan." sambit niya.
"Eh... hindi nga iyan ang ikinahihiya ko eh!" ang sagot kong may bahid pagmamaktol. Kulang na lang na dagdagan ko ng "Ang kulit mo!" ang aking sinabi.
"Ano ba ang ikinahiya mo?" ang tanong naman niya.
"Wala..." sagot ko na lang. Alangan namang sabihin kong ang mukha ko ang aking ikinahiya.
"O siya, kung ayaw mong sabhin, ito na lang ang pag-uusapan natin..."
"A-ano?"
"Sa makalawa ay walang pasok di ba? May meeting yata ang buong faculty ng unibersidad"
"Narinig ko nga."
"Libre ako niyan..."
"S-so???" ang tanong kong nalito, kinabahan sa kanyang sinabi.
"Gusto kong imbitahan ka sa farm namin."
"Huh! B-bakit?"
"Anong bakit? Masama ba?"
"I mean, bakit mo ako imbitahan? Anong mayroon? At bakit ako?"
"Wala lang... gusto kong makasama ang kagaya mong mabait, simpleng tao, walang inhibitions..."
Litong-lito talaga ako sa mga pangyayari sa gabing iyon. Sobrang hindi kapani-paniwala ang lahat. "A-anong gagawin natin? A-at saan ba iyang farm ninyo?" Ang dami ko talagang tanong. Parang feeling isang napakagandang babae ko talaga, iyong super-conservative sa ganda at takot na takot an mawala ang pagka-virgin.
"Kuwentuhan lang... gusto ko lang may makausap, may makasama habang nagni-nature tripping. Malapait lang ang farm namin, wala pang 30 minutes drive."
At iyon ang simula ng pagkaturete ng aking utak. Sa gabing iyon hindi ako nakatulog habang yakap-yakap ko ang t-shirt niyang ibinigay sa akin. Ang bango kaya. At wala akong balak na labhan iyon. Ilagay ko pa iyon sa isang sealed na plastic bag upang huwag kumupas ang bango.
Sobrang saya ko. Iyon bang feeling na hindi lang dahil naka "dinner date" ko ang may ari ng killer smile ng campus kundi iyong sweetness niya, iyong sobrang kabaitan niya, iyong pakiramdam na di kagaya ng ibang mga guwapo, hindi niya ako pinandirihan. At lalo na, masundan pa ang aming pagkikita. Parang ang daming nangyari sa tatlong oras na nakasama ko siya na hindi ko kayang i-absorb sa aking isip.
