Chapter 9

6.1K 306 307
                                    

Jodi Choi's POV

"Mahal kita." My eyebrow raised. What the fuck is he saying? "What?" I irritatingly asked him.

"Mahal kita. I love you." He said without breaking any eye contact.

I rolled my eyes. Duh. 'Di niya naman yun kailangan i-translate. I know its meaning. Pinagmumukha niya akong bobo.

I squinted my eyes. "What are you up to?"

Umiling siya at saka nilagay ang kanyang mga kamay sa kanyang bulsa. "Nothing. I'm just confessing."

"So? What am I supposed to do about that?"

"I want you back, Jodi."

Mostly, girls would say they would have the urge to accept the man again, to believe again and be with him again.

Mostly, sasabihin ng mga babae na, okay, they would give another chance. Or, there'll be this feeling na parang babalik na yung dating nararamdaman na matagal nang binaon.

But me? Wala. Wala akong naramdaman. No butterflies or whatever shits, no fireworks, no excitement, nothing.

"But I don't want you anymore, Xander. We were over for almost five years already. And you know it would be hard for me to accept you after what you did."

"I was wrong when I let you go. I'll prove myself to you again."

"But you have nothing to prove anymore. I'm not even interested so don't even try to do anything ridiculous. At isa pa, I don't have time for distractions. I want to focus on my job. That's what professionals do, right?" I said, emphasizing the word 'professionals.'

Tinitigan niya lang ako kaya tumayo nalang ako. "Sorry not sorry about your rejected feelings. I have to go. Kakausapin pa namin ni Angela si Kim Seokjin nang matapos na namin ng maaga ang kaso."

He lifted up his gaze to me, meeting my eyes. "You're not that kind of person who'll have to do something unexpected just because of what happened in the past, right?"

Kumunot ang noo ko. Something unexpected? Anong ibig sabihin niya? Hindi ko nalang siya sinagot at saka nginitian. "I better get going."

I opened the door pero bumalik din agad sa lamesa niya at ininom ang kapeng hinanda niya para sa'kin. "It's quite suprising you still know that I like my coffee white."

Ngumiti lang siya kaya dumeretso na ako sa labas ng office niya.

"So, how did it go?" Pag-uusisa ni Angela pagkalabas na pagkalabas ko.

"It was annoying and disgusting." Nauna na akong naglakad pero nakasunod lang siya sa likod ko.

"Ey, nagdedeny ka lang! Ano ba naman 'yan, sa tanda natin, magpapaka in denial pa ba tayo? At isa pa, past is past. You're not holding grudges, right?"

Tumigil ako sa paglalakad at tiningnan siya. "Ikaw lang ang matanda dito. 'Wag mo 'kong idamay."

Nagmake face lang siya at tumakbo papuntang parking lot.

Pagkapasok ko ng sasakyan, prente na siyang nakaupo sa passenger seat. Well, binigyan ko siya ng spare key kaya nakapasok siya agad.

On the way sa dorm ng BTS, kinulit niya nanaman ako. "According to a blogger, 95% of girls end up with their first love or boyfriend." Sabi niya habang nags-scroll sa phone niya.

"Well, buti nalang 'di ako tanga. I'm part of those wise girls who belong to the remaining 5%."

Inirapan niya ako at bumulong ng 'denial.' 'Di ko nalang siya pinansin. Bahala siya diyan.

Who Killed Jeon Jungkook?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon