Yalancılar ve Yabancılar

12.Bölüm: Kimi Seçerdin?

Selam peri tozları!

Hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin :,)

Keyifli Okumalar!

Boool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen ⭐️

*

Bir gün, bir yalan senin en büyük sığınağın olabilir.

*

Mezuniyetten 3 ay önce

Kaç dakika daha Yekta'nın arkasından baktığımı bilmiyordum. Ders saatinin çoktan geçtiğini fark etmemiştim bile.

Bir yanım mutluluktan çığlık çığlığa koşturmak istiyor diğer yanım Yekta defterimi okuduğu için utançtan yerin dibine girmek istiyordu.

Her şey sona ermiş gibi hissediyordum. Uğruna savaştığım her ne varsa ellerimden alınmış, karanlık bir sokakta yapayalnız kalmış gibiydim. Yönümü kaybetmiş, nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilmez haldeydim.

En çok da Yekta'nın ne yapacağını merak ediyordum. Defterde bahsettiğim kişinin kendisi olduğunu anlayıp anlamadığını deli gibi merak ediyor, bundan sonra bana karşı tavrının ne olacağını kestiremiyordum.

Yekta Yalçın için bir yabancıyken bile bana karşı tavırları dengesizken şimdi büyük bir sırrımı öğrenmişken nasıl davranacaktı?

Eminim, bir bokmuşum gibi...

İç çekerek dizlerimin üzerinde açık duran defterime baktım yeniden. Her şeye rağmen asıl merak ettiğim şey; Yekta'nın bu yazdığıyla kastettiği şey neydi?

Yıllar önce yazdığım cümle en büyük hayalimdi. Yekta çat kapı gelmiş ve hayalimi tamamlamıştı sanki.

Yüzümde beliren tebessüm mutluluğumun en doğal yansımasıydı o an.

"Bir gün, bir yabancı senin evin olabilir... Ve sonra o ev, senin dünyan olur."

Yekta'nın eklediği cümlenin üzerinde parmağım ağır ağır gezinirken gülümsemem daha da genişledi.

"Peri?"

Ekin'in sesiyle irkilirken alelacele defteri kapatıp ellerimi üstüne koydum. Yekta'nın yaptığı yüzünden öyle bir afallamıştım ki bunu Ekin'e belli etmemek için gülümsedim. Her şey yolundaymış gibi görünürsem bir şeyden şüphelenmezdi sanırım.

Omzumun üstünden arkaya baktığımda Ekin'in hızla basamakları indiğini görüp daha da gülümsedim. Güneş Koleji'nde beni en çok şaşırtan Ekin'in bu kadar iyi bir insan olmasıydı.

Diğeri ise Yekta'nın sandığımdan katbekat daha hödük çıkmasıydı.

Ekin'in yanıma oturmasıyla birlikte tüm düşünceler farklı yönlere kaçışıp ortadan kayboldular.

"Günaydın!" dedi sevimli bir yüz ifadesiyle bakarak.

"Günaydın," diye karşılık verdim ve aniden içimde ona karşı suçluluk duygusu baş gösterdi.

"Bir sorun mu var?" diye sorduğunda şaşırmış bir şekilde yüzüne baktım.

Normal şartlarda nasılsın, iyi misin gibi sorular sorulurken bir sorun olup olmadığını sorduğuna göre bir şey belli ediyor olabilir miydim acaba?

"Ne gibi?" diye sordum ve gülümsemeye devam ettim.

"Ders saatinde dışarıdasın. Benim tanıdığım Peri asla bunu yapmaz?" diye açıkladı kaşlarını kaldırarak. En azından Yekta hakkında bir şey bilmediğini öğrenmek içimi rahatlattığı için bu kez gerçekçi bir gülüşle karşılık verdim.