Part (23) Final

12.3K 292 3
                                    

ပိုင်ဆိုင်ခွင့်လေး

#ပန်းခြယ်ရီ

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

"...ကြယ်စင်..."

"ရောင..."

အလင်းရောင် ကြယ်စင် ကို လှမ်း ဆွဲ ဖက်ထားတာ...တင်းတင်းကြပ်ကြပ်...

"...လွှတ်..."

"...မလွှတ်နိုင်ဘူးကွာ...ကြယ်စင် ထပ်ပြီး ထွက်ပြေး သွားရင်...ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."

"...ဒါ ဆေးရုံ ရှင့်...ပန်းခြံ မဟုတ်ဘူး..."

"...ဘယ်ရောက် ရောက်ကွာ...နိုင်ငံတော် သမ္မတ ရှေ့ ရောက်ရောက် ကိုယ် ဂရုမစိုက်ဘူး..."

"...ရှင် ဂရုမစိုက် ပေမယ့် ကျွန်မ ဂရုစိုက် တယ်"

"...ဘာ..."

ကြယ်စင် ကို ဖက်ထားရာမှ.. ပခုံး ကို ဖျစ်ညစ် ကိုင်ကာ...မျက်လုံး အပြူ းလိုက်ကြီးသားနှင့်~~

ရှင် . ကျွန်မ တဲ့~~

နားကြားမှား နေတာလား...

ဘာ ကြားလိုက်တာပါလိမ့်~~

"...လွှတ်..."

ကြယ်စင် သူ့လက်ထဲမှ ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစား နေတော့...အလင်းရောင် ပို အားထည့်ကာ...

"...ကိုယ့်ကို ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ..."

"...ဘာပြောလို့လဲ..."

ကြယ်စင် သူဘာကို မေးနေမှန်း...သိနေပေမယ့်
မဖြေချင်...

"...ကိုယ့်ကိ.."

"...ဆရာမလေး..."

"...အော်...ဟုတ်..."

"..ပူစူးမ အတွက် လက်မှတ် ထိုးပေးဖို့ လူ ခေါ်နေလို့..."

"...ဟုတ်...ကြယ်စင် လာမယ်..."

"...ဟုတ်ကဲ့..."

"...ဖယ်...လွှတ်..."

"...မလွှတ်ဘူး ကိုယ့်ဆီ က ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားနေတာမလား...ကိုယ်သိတယ်..."

"...ဒီမှာ...ကျွန်မ ကလေး သေရေးရှင်ရေး ဖြစ်နေပြီ...ရှင် နဲ့ စကားနိုင် မလုချင်ဘူး...လွှတ်ပါရှင်..."

"..ဘယ်လို...ကိုယ်တို့ မတွေ့ဖြစ်တာ 5လ နဲ့ 15 ရက်ပဲ ရှိပါသေးတယ် ... မင်း အဲ့အချိန်တွင်းမှာ...ကလေး တစ်ယောက် မွေးလိုက်တာလား...မဖြစ်နိုင်ပါဘူး...ကလေး အဖေ နဲ့ လက်ထပ် လိုက်တာလား...ဖြေပါ...ကြယ်စင်...ကိုယ် ရင်တွေ ပူလောင်နေပြီ..."

ပိုင်ဆိုင်ခွင့်လေး (Unicode)Where stories live. Discover now