Chapter 14: The Doomsday

5.1K 365 102
                                    

Doomsday (n.) - the last day of the world's existence.

Chapter 14: The Doomsday

Fairash, Center Town

"Andrew..." nag-aalalang tawag ko sakanya. I'm not sure if I should call him Yoshiro, but I'm going to stick with Andrew.

"Empress, hold me tight," seryosong sabi nya, but his tensed shoulders say otherwise.

"Why? Anong plano mo?" tanong ko pero ginawa ang sinabi nya at kumapit ng mahigpit sa likod nya. I can feel his muscle underneath those layers of fabric. Omyghod Blair, snapped out of it, he's like twice your age! He can be my daddy at this point no offense.

Hindi nya ako sinagot at walang sabing hinampas ng malakas ang kabayo na sinasakyan namin. The horse cries out in panic at tumakbo ng napakabilis papunta kanila kenji na nakaharang parin sa gate ng village.

Everyone turned their head towards us with a look of shock plastered on their face, hindi nila inaakala na susugod kami straight on kanila kenji, pati ako hindi ko rin alam kung anong iniisip ni Andrew for the moment.

"Hmm, as if I will let you get away, Empress Blair," kenji said, exposing my identity at inihanda ang spear sakanyang harapan, his group of bandits followed his actions at itinutok ang iba't ibang klase ng armas samin. The people along with the general and his knights gasped at this.

"Empress Blair?"

"Why is she here?"

"Balita ko inimbita sya ni Emperor Axel."

"Kaya pala nandito si Emperor Axel."

How? Papano nalaman ni kenji ang tunay na pagkatao ko? wait scratch that, how did he even know what do I look like? Never ko pa nakita si Kenji sa Verona Kingdom kaya papano nya nalaman ang itsura ko? And how can he tell I am the Empress despite my disguise. As far as I know, Lucy is not that famous around the Izu country, maybe because of some rumors? Ang layo naman narating ng rumors na yan.

Kahit man inilabas ng mga bandits ang kanilang mga armas to threaten us, hindi parin nagpatinag si Andrew, hindi rin sya nagpakita ng mga sign na ititigil nya ang kabayo, in fact masbinilisan nya pa ang pagpapatakbo ng kabayo. I closed my eyes, afraid to witness what will happen next.

"Dear god, naka 98 naman ako sa religious education, sana sapat na ito para patawarin lahat ng kasalanan ko---"

I can feel myself floating instead of being stabbed with a sharp blade. Napakurap ako ng ilang beses hanggang sa makita ko ang mga gulat na bandits sa baba namin. Tumalon ng napaka taas ang kabayong sinasakyan namin over the stunned bandits. How the fuck is that even possible? Posible ba tumalon ng ganyan kataas ang isang kabayo? Hinawakan ko ang hood ng cloak ko dahil sa sobrang lakas ng hangin. I'm surprised hindi nabalian ng buto ang kabayo when it landed on the ground.

Without looking back, Andrew continues to ride the horse towards the gate of Mikawa Kingdom.

I tried to look back at napansin na hindi na sumunod samin sila kenji, nakatingin lang sila samin habang palapit kami ng palapit sa entrance ng mikawa kingdom, General Ash snapped out of his shock at sinubukan lumagpas sa mga nakaharang na mga bandits, but they made no move to let the general follow us.

That's right, paniguradong ayaw ni kenji pumasok dito kaya hindi na sila sumunod samin, Andrew did a great job forming a perfect escape plan. Ginamit nya ang Mikawa kingdom para maiwasan na sumunod sila kenji, bakit hindi nya ginawa ito kanina? Edi sana hindi ako nakilala ni kenji at naexposed kay ash, but we will attract some unwanted attention kaya siguro hindi nya ito ginawa.

The Reincarnated Empress (ReverseHarem) | DISCONTINUEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon