Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

51. Bölüm

Keyifli okumalar🌹

___

"Ne arıyorsun sen burada?" Çantamı dahi sırama bırakmadan kapalı kapıya kısa bir bakış attığımda birinin kapıdan girmesi ya da kendimi buradan dışarı atmam gerekiyordu. "Konuşmamız lazım. Ama bunun Ata yanındayken ya da çevremizdeyken olmasının imkansız olduğunu fark ettim. Son çare bunu buldum."

"Bak konuşacak bişey olduğunu düşünmüyorum. Son konuşmada hallettim ben kafamda her şeyi." O gün tekrar gözümde canlanırken çıkmak için kapıya yöneldim.  Elini önüme doğru uzatıp konuşmasıyla durdum. "Senden hoşlanıyorum Arya. Senden aslında seninle tanışmadan önce hoşlanıyordum. Ama bir türlü söyleyemedim. Sen onunla olamazsın Arya. Olmamalısın. O sana iyi gelmez biliyorum."

"Neden şimdi söylüyorsun bunları? Sevgili olduğumuzu Atayı sevdiğimi bildiğin halde niye söylüyorsun? Bir şeyleri değiştireceğini falan mı düşünüyorsun?" Yüzünde gerçek bir üzüntü vardı. Onu gerçekten kırmak istemiyordum. Ama bunu kendisi istiyordu işte. "Bir şeyleri değiştirmez belki ama söylemek istiyorum Arya. Benim seni sevdiğimi, beklediğimi bilmeni istiyorum. Bekleyeceğimi bilmeni istiyorum."

"Üzgünüm Burak. Bunlardan önce gerçekten iyi bir arkadaş olabileceğimizi düşünüyordum. Ama son zamanlarda olanlara baktığımda... "

" Benden nefret etme. Benden kaçma lütfen. Benimle konuşmamazlık yapma. Arkadaş olalım diyorsan oluruz. Yeter ki seninle konuşuyor olayım. " Kafamı iki yana salladım. Yüzü bu hareketimle daha da düşmüştü." Artık istesek de olamayız. Ne sana ne bana ne de Ata ya karşı bunu yapamam ben. Hiçbir şey olmamış gibi konuşamam da. "

" Lütfen Arya. Senden tek istediğim bu. " Gözlerime beklentiyle bakarken gözüm kapıya kaydı. Kimse de gelmiyor ki. Şansıma tüküreyim. Çıksam da Atanın yanına gidemem yeni ayrıldık gidersem ne olduğunu sorar. Kardelenin yanına diyeceğim. O da daha gelmedi. "Burak ısrarcı olman yararlı olmuyor senin için . Aksine gözümde seni ilk tanıdığım halden  daha farklı bir profil oluşuyor."

"Özür dilerim hepsi için. Kaba davrandım hakkım yokken bağırdım sana karıştım. Ben o değilim. Sana hiçbir zaman o şekilde davranmak istemezdim. Sadece... Dayanamadım duyunca. İnanamadım. Onunla olmana. "

" Üzgünüm ama yapabileceğim bir şey yok senin için. Şuan burada konuşuyor olmam bile hoş değil. Seninle konuşmaya devam etmem sana iyi olmaz. İyi gelir sanıyorsun ama olmaz. Sevdiğin insanla arkadaş gibi konuşmak zordur. Her konuşmadan kendini mutlu edecek bir şey bulmaya çalışır onu tutunursun. "

" Sen? Sen yaşamış gibisin " Kafamı salladım buruk bir tebessümle." Biliyorum... Biliyorum çünkü ben Ata'yı çok daha önceden seviyordum. Şimdi diyorsun hoşlanıyorum uzun süredir dayanamadım inanmadım falan diye. Biz seninle hiç tanışmamış da olabilirdik. Sen bunu öyle düşün. Biz tanışmadık konuşmadık."

"Hayır hayır. Öyle bir şey olsun istemiyorum Arya. Beni gerçekten yanlış tanımanı istemiyorum."

"Gitmem gerek." Yanından geçip kapıyı açtım. Elim kapının kolundayken dediği ile bir süre yerimde kaldım. "Ata'yı bir gün Sude ile görürsen de böyle mi davranacaksın bana? Seni gerçekten sevmediğini fark edince seni üzünce de böyle mi davranacaksın? Her şey ortaya çıkıcak eninde sonunda. Göreceksin. " Tam cevap vermek için arkamı dönmüştüm ki durdum. Neyine cevap verecektim ki. Ne desem yine beni yanlış tanıdım diye zırvalayıp sonra bunları diyecek.

" Yanlış düşünüyorsun. Seni yanlış tanımadım. Tam da bana gösterdiğin gibi doğruca tanıdım ve eminim. Eskisi gibi olmak da konuşmak da istemiyorum Burak." Bişey demesine fırsat bırakmadan arkamı dönüp sınıftan çıktım. Yaptığım doğruydu. Doğru olanı yaptım. O sadece kafamı karıştırmaya çalışıyor.